Kynblinda

Vinur minn Guðmundur Sigurðsson aðstoðarforstjóri Samkeppnisstofnunar vakti athygli mína á fyribrigðinu kynblinda og spurði hvort ég vissi hvað það væri. Fátt varð um svör.

Guðmundur sagðist hafa rekist á frétt í dagblaði þar sem fjallað var "um tilraunaverkefni í kynjaðri fjárhags- og starfsáætlunargerð (hm!) hjá Reykjavíkurborg. Niðurstaðan var sú að fjárlög og fjárhagsáætlanir mismuni ekki kynjunum en“fjárúthlutanir eru ekki að nýtast kynjunum jafnt og er því ekki um kynhlutleysi að ræða heldur kynblindu.“

Tæpst tæmir þetta nú alveg skýringu á hugtakinu kynblindu og væri æskilegt að þeir sem ábyrgð bera á þessu nýyrði geri okkur fyllri grein fyrir fyrirbrigðinu sem sómir sér væntanlega vel við hlið fyrirbrigðisins í stóli borgarstjóra sem ég veit ekki hvort er haldinn kynblindu eða ekki miðað við skilgreiningu fréttarinnar.

Svo er spurningin hvort að kynblindir þurfi ekki á bókum að halda með kynblindraletri og kynblindrastaf til að rata ekki í ógöngur vegna kynblindunnar.

Nýu fötin keisarans í útgáfu Þorvaldar Gylfasonar

Flestir þekkja söguna af Nýju fötum keisarans eftir H.C. Andersen þar sem litla barnið var eitt um það að benda á að keisarinn væri ekki í neinum fötum, eftir að loddarar og falsskraddarar höfðu talið öllum trú um að þeir hefðu gert þann mesta listvefnað sem gerður hefðu verið á byggðu bóli. Þegar barnið benti á að keisarinn væri ekki í neinum fötum þá þorðu allir að viðurkenna það og sáu ruglið.

Í nýrri útgáfu af ævintýrinu eftir Þorvald Gylfason segir: Stjórnlagaráð kom saman og leit yfir verk sitt og sagði að aldrei hefði nokkru þessu líkt verið gert. Hér er hin fullkomna stjórnarskrá. Forsætisráðherra dásamaði verkið og  þjónar hennar og töldu  listvefnað. En forsetinn sagði nei stjórnlagaráðið er nánast ekki í fötum. Uss sagði Þorvaldur þú átt að þegja þú kemur of seint. Falsskraddarar stjórnlagaráðsins sameinuðust síðan um að ráðast að forsetanum undir forustu Þorvaldar prófessors.

Útgáfa H.C. Andersen er betri og trú hans á að fólki átti sig á því þegar verið er að rugla það í ríminu. Hvað hefði gerst í ævintýrinu ef pabbi barnsins hefði sagt "uss þú mátt ekki segja neitt lengur."

Þá gengi keisarinn enn um nakinn eins og stjórnlagaráð og stór hluti Alþingismanna vill gera í stjórnarskrámálinu.

Lausung og ábyrgðarleysi

Einu sinni var miðað við að sá sem hefði réttindi bæri líka skyldur.  Samfylkingin er sá stjórnmálaflokkur á Íslandi sem hefur hvað harðast berst fyrir því að allir skuli fá allt á annarra kostnað. 

Við formannskjörið núna er spurningin, hvort að þeir einir hafi kosningarétt sem hafa staðið við félagslegar skyldur sínar gagnvart flokknum eða allir eigi að fá allt fyrir ekkert. Báðir formannsframbjóðendurnir og annað málsmetandi fólk í Samfylkingunni og segir ekki koma til greina að réttindum fylgi skyldur. Allir skuli fá að kjósa óháð því hvort þeir hafa greitt til flokksins það sem þeim ber að greiða. 

Samfylkingin er því miður ekki eini flokkurinn sem hefur þau viðhorf að réttindum fylgi ekki ábyrgð eða skyldur. Stjórnmálaflokkar eru almennt hættir að innheimta félagsgjöld eftir að þeir voru ríkisvæddir. Flokksskrár eru því að verulegum hluta ómarktækar. Prófkjörin og  stjórnmálin í landinu ganga síðan í takt við marktæki flokksskránna.  

Afnema verður þá spillingu sem felst í því að stjórnmálaflokkar taki milljarða á ári frá skattgreiðendum og þeim gert að standa undir rekstri sínum sjálfir. Það er óneitanlega öfugsnúið að allir aðrir eigi að greiða fyrir starfsemi stjórnmálaflokka en þeir sem eru í flokkunum.

Þorvaldur í framboð fyrir Dögun

Ég hef það frá þrem heimildarmönnum sem ég tel áreiðanlega að Þorvaldur Gylfason ætli í framboð fyrir Dögun.  Aðrir öfgafyllstu stjórnlagaráðsmennirnir munu einnig ætla að munstra sig í áhöfnina.

Það er því ljóst að það fjarar hratt undan Jóhönnu Sigurðardóttur forsætisráðherra, sem hefur gengið erinda þessa fólks af ótta við að það mundi annars valda usla fyrir Samfylkinguna í næstu kosningum. 

 Þá er spurning hvort að bestu menn Samfylkingarinnar taki ekki völdin af Jóhönnu og leiti samninga við stjórnarandstöðuna um þær breytingar  á stjórnarskrá sem samkomulag ætti að nást um t.d. auðlindaákvæði, þjóðaratkvæðagreiðslur og valdsvið forseta lýðveldisins.Tillögum stjórnlagaráðs yrði síðan sturtað niður eins og vera ber við vandað löggjafarstarf.

Þorvaldur er öfgafullur Evrópusinni vill leggja landbúnaðarkerfið niður. Meðframbjóðendur hans í Dögun,  Guðjón Arnar, Þór Saari og Gísli Tryggvason eru eindregið á móti þessu og Pétur Gunnlaugsson útvarpsmaður fjandskapast út í allt og alla sérstaklega Evrópusambandið.  Flottur málefnagrundvöllur?  

Kjósendur geta þá séð hilla undir Dögun nýrrar ósamstöðu fari svo ólíklega að þessi söfnuður nái Þorvaldi á þing.

Verndarar sjálftökuliðsins

Guðlaugur Þór Þórðarson alþingismaður bendir á það í Morgunblaðsgrein í gær að laun slitastjórnarmanna hafi hækkað úr 16.000 krónur á klukkustund í 35.000 á 4 árum eða um tæpan helming. Þá bendir Guðlaugur Þór á það með glöggum hætti að slitastjórnir heyra undir eftirlit Fjármálaeftirlitsins og ríkisvaldinu í lófa lagið að taka í taumana og stöðva sjálftöku slitastjórnarfólks,  ef vilji væri fyrir hendi.

Frá því í janúar 2010 og allt til þessa dags hefur þetta mál ítrekað komið til umræðu á Alþingi og jafnan hefur Steingrímur J. Sigfússon fordæmt sjálftöku slitastjórnanna og hvatt til aðgerða. Aðgerðirnar heyra raunar undir hann og hann getur haft frumkvæði í málinu en gerir það ekki eins og Guðlaugur Þór bendir réttilega á.

Í bloggfærslu 27.9.2012  http://jonmagnusson.blog.is/blog/jonmagnusson/entry/1259678/

benti ég sérstaklega á þá svívirðu sem hér væri á ferðinni og hvernig þau Steingrímur J. Sigfússon, Jóhanna Sigurðardóttir og fyrr Gylfi Magnússon hefðu í raun gerst verndarar sjálftökuliðsins. Þau hefði látið undir höfuð leggjast að taka á málinu.

Enn viðgengst sjálftaka slitastjórna þar sem fólk hækkar laun sín að vild og beinir viðskiptum til eigin fyrirtækja án þess að eftirlitsaðilinn eða ráðherra láti sig málið varða nema með því að gelta á Alþingi.

"Alþýðuforingjarnir" Jóhanna og Steingrímur J. hafa því í verki gerst verndarar sjálftökuliðsins. Gott væri ef "alþýðuforingjarnir" hefðu bætt kjör fólksins í landinu með sama hætti og laun sjálftökuliðsins, en því miður njóta almennir sjálfstæðir atvinnurekendur og launþegar ekki sömu náðar.

Arftakinn

Flokkseigendafélag Samfylkingarinnar hefur fundið arftaka Jóhönnu Sigurðardóttur.  Ekki hefur þvælst fyrir þokkalega glöggskyggnu fólki, að Jóhanna hefur lagt spilin þannig að Guðbjarti  Hannessyni kennara og velferðarráðherra, mætti vera það sem mest að gagni. Á sama tíma hefur hugsanlegum mótframbjóðendum verið ýtt markvisst til hliðar eins og gerist iðulega í sósíalískum flokkum.

Arftakinn hefur skilað svo góðu starfi að leitun er á öðru eins  í pólitískri sögu þjóðarinnar. Þannig segja flokkseigendur Samfylkingarinnar alla vega söguna. Þeir sem horfa á feril Guðbjarts með öðrum augum sjá hins vegar stjórnmálamann sem hlýðir foringja sínum og leiðtoga skilyrðislaust og klappar jafnan hæst og lengst þegar hún gengur í salinn, úr salnum eða lýkur ræðum sínum.

Þrátt fyrir að Guðbjartur hefði takmarkaða þingreynslu var hann  gerður að Forseta Alþingis árið 2009. Um leið og Jóhanna gat skákað málum svo til varð Guðbjartur ráðherra árið 2010. Á sama tíma var Árna Páli og Degi B. Eggertssyni skákað til óæðri verka svo þeir mundu ekki þvælast fyrir arftakanum.

Um leið og arftakinn lýsti yfir framboði sínu lýstu foringjar í pólitískri lífvarðasveit Jóhönnu yfir eindregnum stuðningi  við arftakann, þannig að minnti á yfirlýsingar kínverska kommúnistaflokksins þegar Hua Kuo Feng varð arftaki Mao Tse Tung.

Venjulegir Íslendingar velta  fyrir sér hvort verið sér að verðlauna Guðbjart fyrir að hafa stýrt svikum Samfylkingarinnar í kvótamálinu, þáttöku í svikum varðandi skuldavanda heimilanna eða sértækri launastefnu hans á Landsspítala Háskólasjúkrahúsi sem leynt átti að fara í samræmi við stefnu flokksins um opið þjóðfélag andstætt leyndarhyggju.

Sjálfur segist arftakinn muni fylgja hefðbundinni jafnaðarstefnu, sem gengur meðan hægt er að eyða peningum annarra. Sem fyrsta innlegg í kosningabaráttuna kynnti arftakinn að hækka barnabætur úr galtómum ríkissjóði. Kosningaloforð arftakans skal taka gildi í áföngum á 5 árum og byrja árið 2014.

Mikil gleði ríkir því hjá flokkseigendafélagi Samfylkingarinnar þar sem arftakinn ætlar að taka upp hefðbundnar  hugmyndir jafnaðarmannaforingjans Jóseps Djúgasvili Stalíns um 5 ára áætlanir. 

Helv... ástralska kiwi p....

Nýfallinn er í Bretlandi dómur yfir konu sem fluttist þangað fyrir 6 árum frá Slóvakíu. Hún kallaði nágrannakonu sína    "helv.....  átralska kiwi P...."

Konan frá Slóvakíu sem hefur búið í Bretlandi í 6 ár kom heim með manni sínum og voru bæði drukkin og lenti þeim saman. Maðurinn var færður á lögreglustöð þar sem hann hafði veist að konu sinni. Nágrannakonan sem er frá Nýja Sjálandi kallaði til lögreglu þar sem hún óttaðist um öryggi konunnar. Þessu reiddist konan frá Slóvakíu og notaði því þennan munnsöfnuð um nárgrannann.

Lögreglan var vitni og getið var um það í skýrslu sem leiddi til ákæru og dóms.  Í dóminum segir að:

"kynþáttafordómar felist í því að nota orðið áströlsk og kiwi með þeim hætti sem gert var og auki það á refsinæmi ummælanna."

Slóvakinn var dæmd í 110 punda sekt vegna kynþáttafordóma og 50 punda bótagreiðslu til nágrannakonunnar.

Það vekur athygli er að dómurinn telur ekki sérlega ámælisvert að notuð hafi verið orðin: helv.... og p.... .  Nei orðin "ástralska" og "kiwi" eru grafalvarleg og bera vott um kynþáttafordóma.  Þá liggur fyrir hvernig "political right speak" á að vera á hinu Stóra Bretlandi.

Er flokksfólk áhugalaust um prófkjör?

Fréttamenn flytja þær fréttir í síbylju að flokksfólk í prófkjörsflokkunum sýni prófkjörum lítinn áhuga. Þannig er sagt að einungis fjórðungur flokksmanna Vinstri grænna hafi kosið í Reykjavík og þriðjungur Sjálfstæðismanna í sömu kjördæmum. Síðan er lagt út af þessu með mismunandi hætti en í öllum tilvikum gleyma fréttamennirnir hvað raunverulega er um að ræða.

Flokksskrárnar eru rangar. Fólk er ekki tekið af skrá þó það sé jafnvel komið í aðra flokka ef það hefur einhverntíma skráð sig í viðkomandi flokk. Sjaldnast eru innheimt árgjöld, en sé það gert þá eru þeir sem ekki borga áfram skráðir í flokkinn og á kjörskrá.  

Þegar stjórnmálaflokkarnir voru settir á framfæri almennings  þá gættu flokksfélögin þess að strika engan út nema hann beinlínis krefðist þess, vegna þess að völd og áhrif byggjast á skráðum fjölda félaga, en ekki raunverulegum. Þannig fær félag fleiri kjörna á flokksþing eða Landsfund á grundvelli þessara draugaskráninga. Raunveruleg þáttaka flokksfólks í prófkjöri er sennilega um 85% af raunverulegu flokksfólki.

Þessi atriði skipta prófkjörsflokkana tiltölulega litlu máli þar sem eiginlegt flokksstarf hefur að stórum hluta vikið fyrir prófkjörsbaráttu. Málefnastarf í stjórnmálaflokki skiptir litlu máli í prófkjörum þar sem það er venjulegast unnið í kyrrþey og telur ekki í prófkjörum. Þessa sjást glögg merki í undanförnum prófkjörum þar sem frambjóðendur leggja aðaláherslu á hvaða sæti þeir vilja og persónulega eiginleika, en ekki á pólitík.

Voru úrslitin óvænt?

Niðurstöðu úr prófkjöri Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík var beðið með nokkurri eftirvæntingu. Spurning var hvað mikinn stuðning Hanna Birna Kristjánsdóttir fengi í fyrsta sætið. Flestum var ljóst að hún hefði mestan stuðning í það sæti. Sigur hennar varð mun meiri en flestir höfðu búist við.

Illugi Gunnarsson og Guðlaugur Þór Þórðarson hafa mátt sitja undir neikvæðri umræðu þetta kjörtímabil og þurfa að sæta því að þessu sinni að fylgi þeirra er minna en í síðasta prófkjöri. Spurning var hvor þeirra næði öðru sætinu. Flest atkvæði í annað sætið fékk Guðlaugur en uppsafnað fylgi í fyrsta og annað sæti var meira hjá Illuga. Því er haldið fram að þessi niðurstaða sé meiri háttar áfall fyrir þá. Sú staðhæfing er vafasöm í meira lagi. 

Illugi Gunnarsson þurfti að sitja undir neikvæðri umræðu í upphafi kjörtímabilsins. Sama átti sér stað þegar hann var kjörinn þingflokksformaður. Illugi hefur þrátt fyrir það sterka stöðu og þeir sem til hans þekkja vita að hann er í fremstu röð varðandi þekkingu og úrræði í mörgum mikilvægustu málaflokkum.

Guðlaugur Þór Þórðarson hefur verið einn öflugasti þingmaður flokksins þetta kjörtímabil og þekking hans og reynsla mun áfram skipa honum á fremsta bekk þingmanna flokksins hvað sem líður þessum úrslitum.  Guðlaugur þurfti að sitja undir skipulagðri rógsherferð DV en stóð hana af sér þó þeirrar atlögu hafi séð merki í niðurstöðu prófkjörsins.

Sigurvegarar prófkjörsins auk Hönnu Birnu eru Brynjar Níelsson og Pétur Blöndal. Stuðningur við Pétur kom ekki á óvart.

Brynjar Níelsson nær betri árangri en nýliðar í prófkjöri flokksins hafa almennt gert. Hann kemur sterkur inn í stjórnmálin og við hann eru bundnar miklar væntingar.

Ég hefði viljað sjá að Sjálfstæðisfólk veita Jakob Ásgeirssyni meiri stuðning. Hann hefði markað sér  stöðu sem hugmyndafræðileg samviska flokksins auk þess að hafa trausta sýn á baráttu gegn spillingu.

Prófkjör eru prófkjör en nú verða menn að snúa bökum saman til að tryggja að vitræn ríkisstjórn veði í landinu á næsta kjörtímabili.  Listi flokksins í Reykjavík er það sterkur að flokkurinn ætti að geta náð fyrri stöðu sinni í Reykjavík í kosningunum í vor.  

Gróusögur og mannorðsmorð

Það er ekki tilviljun að DV skuli hamast að  Guðlaugi Þór Þórðarsyni alþingismanni nokkrum dögum fyrir prófkjör.  Svo nátengt er blaðið forustu Vinstri grænna að það vill að losna við þann þingmann eða skaða, sem hefur verið óþreytandi  að spyrja Steingrím J. Sigfússon óþægilegra spurninga á kjörtímabilinu og sýna fram á hvílík mistök Steingrímur hefur gert aftur og aftur í ráðherratíð sinni einkum varðandi afskipti sín af fjármálastofnunum.

Af hverju fjallar DV ekki um þau mál sem Guðlaugur Þór hefur vakið sérstaka athygli á?  Er það vegna þess að það var óþægilegt fyrir sérstakan vin blaðsins Steingrím J. Sigfússon

DV hefur ítrekað sótt að forustumönnum Sjálfstæðisflokksins sérstaklega formanni flokksins og Guðlaugi Þór Þórðarsyni. Ítrekaður fréttaflutningur af meintum ávirðingum er án sannana eða nauðsynlegs samhengis.

Svarið við því þegar ráðist er að forustumönnum Sjálfstæðisflokksins að ástæðulausu af andstæðingum flokksins eins og DV gerir nú gagnvart Guðlaugi Þór er að tryggja þeim öflugan stuðning.

Það er ekki versti gróðurinn sem rotturnar helst vilja naga.