Af hverju á að loka á Búlgara og Rúmena?

Ingibjörg Sólrún Gísladóttir utanríkisráðherra fór iðulega hörðum orðum um stefnu Frjálslynda flokksins varðandi það að takmarka aðstreymi útlendinga til landsins.  Vert er að rifja upp að varaformaður Frjálslynda flokksins barðist fyrir því að undanþágan varðandi frjálst flæði vinnuafls frá nýju ríkum Evrópusambandsins yrði nýtt en á það vildi hvorki ríkisstjórnin né Samfylkingin hlusta. Sl vetur benti ég á að í óefni væri komið og nauðsynlegt væri að grípa til aðgerða í málinu. Þá lagðist Samfylkingin í hatursherför gegn þessari stefnu Frjálslynda  flokksins. Það kemur því vel á vondan að Ingibjörg skuli mæla fyrir takmörkunum á frjálsu flæði fólks frá Búlgaríu og Rúmeníu.

En spurningin er gilda einhver önnur sjónarmið varðandi þessi lönd en hin lönd Austur-Evrópu sem Samfylkingin og Sjálfstæðisflokkurinn vildu ekki taka sömu tökum og Búlgara og Rúmena. Fróðlegt verður að kalla eftir svörum utanríkisráðherra í þessu máli.

Öryggisráðið.

Nýr utanríkisráðherra mun berjast fyrir því að íslendingar fái kjörinn fulltrúa í Öryggisráð Sameinuðu þjóðanna. Til hvers vita bara innvígðir og innmúraðir stjórnmálamenn. Þá segist hún ekki ætla að fjölga sendiráðum. Það er út af fyrir sig. En var ekki spurningin um að fækka þeim? Er bruðlið ekki orðið nógu víðfemt í utanríkisþjónustunni. Þá er spurning hvort formaður Samfylkingarinnar ætlar að styðja það að NATO verði áfram í Afghanistan og íslenskir "friðargæslumenn" verði þar áfram. NATO var og á að vera varnarbandalag og dugði vel sem slíkt meðan það hélt sér innan þeirra marka.

En hvað segir utanríkisráðherra sem hefur marsérað undir kjörorðinu Ísland úr NATO og hvað með listann um viljugu ríkin sem eru siðferðilegur stuðningur við innrásina í Írak. Er það í lagi núna?

Fróðlegt að vita hvað Samfylkingarfólk segir um nýa stefnu flokksins í utanríkismálum.

Þjóðleg hjátrú.

Hvítasunnan í minni minningu frá unglings- og sokkabandsárunum eru minningar um kuldalegt og hráslagalegt veður. Síðan þá á heilmikil hlýnun að hafa orðið af manna völdum en samt getur nú kólnað og orðið hált á fjallvegum þó komið sé að lokum maímánaðar. Við  á Faxaflóasvæðinu þurfum ekki að kvarta. Margir telja að þjóðleg hjátrú sé af hinu góða og ein er sú að veðrabrigði í tengslum við breytingar í stjórnmálum segi mikið fyrir um hvað gerist. Samkvæmt því ætti hagkerfið að kólna heldur betur á tímum kyrrstöðustjórnarinnar því að kuldakastið hófst þegar Geir og Ingibjörg fóru að tala saman og stendur enn.

Kyrrstöðustjórn

Við lestur stjórnarsáttmálans og rýni í texta ýmissa ályktana stjórnarflokkana sýnist manni helst að víða hafi verið notað cut og paste eftir atvikum og iðulega lítil sjálfstæð textavinna. Stefnt skal að og orðalag með svipaðri meiningu koma fyrir rúmlega 30 sinnum á þeim rúmu 5 blaðsíðum sem um ræðir. Stjórnarsáttmálin er ekki merkilegur fyrir það sem í honum stendur heldur fyrir það sem ekki stendur í honum.

Það er þó ljóst af orðalagi stjórnarsáttmálans að ríkisstjórnin ætlar ekki að breyta um stefnu í:

Sjávarútvegsmálum

Landbúnaðarmálum

Virkjana- og stóriðjumálum.

Leiðari DV í dag lýsir vel þeim vonbrigðurm sem venjulegt fólk á Íslandi hlítur að verða fyrir þegar ný ríkisstjórn ætlar sér að viðhalda okrinu á neytendum og halda óbreyttu gjafakvótakerfi.

Við Frjálslynd töldum það vera forsendu frjálslyndrar umbótastjórnar að gerðar yrðu breytingar á landbúnaðarkerfinu fyrir bændur og neytendur, þjóðarauðlindir yrðu raunveruleg þjóðareign og velferðarhallinn lagaður með því að hækka skattleysismörkin. Ingibjörg Sólrún Gísladóttir reynir að gefa stjórninni það nafn að hún sé Frjálslynd umbótastjórn. Það er ekki rétt. Þetta er kyrrstöðustjórn. Rétta nafnið á henni er Kyrrstöðustjórnin.  Þó má ætla að brimi í kring um kyrrstöðustjórnina þegar gjaldmiðlinum verður ekki haldið uppi lengur með jöklabréfainnspýtingum.

Formannsskipti í Framsókn

Formannsskipti í Framsókn falla nánast í skuggann yfir gleðileik stjórnarfjölmiðlanna yfir kyrrstöðustjórninni.

Formannsskipti í gamalgrónum flokki eins og Framsóknarflokknum eru þó mikil tíðindi. Jón Sigurðsson fráfarandi formaður er einstaklega traustur, góður og heiðarlegur maður eins og ég hef ítrekað bent á frá því að hann tók við formennsku. Hans vandi var að taka við skelfilegri arfleifð forvera síns. Jóni tókst ekki að marka sér sérstöðu á þeim stutta tíma sem hann hafði enda svigrúm hans þröngt. Að mörgu leyti eru hlutskipti Jóns sem tók við af Halldóri og Gerald Ford sem tók við að Richard M. Nixon svipuð hvorugum tókst að vinna sig frá forverum sínum.

Mér finnst miður að missa Jón Sigurðsson úr íslenskri pólitík. Jón er víðlesinn fræðimaður, heiðarlegur og traustur. Það hefði verið gott að njóta krafta Jóns áfram.

Guðni Ágústsson tekur við. Hann er fulltrúi gamla Framsóknarflokksins. Ef til vill munu þau merki sjást fljótlega. Þess er ekki að vænta að Guðni sækist eftir eða vinni ný lönd á Suðvesturhorni landsins en það mundi Sif hins vegar reyna að gera yrði hún formaður. Fróðlegt verður að sjá hvernig Framsóknarmenn vinna úr þeim vanda sem þeir eru í.

Hvað ætlar ríkisstjórnin að gera?

Stjórnarsáttmálin er satt að segja merkilegastur fyrir það sem ekki stendur í honum og þær hálfkveðnu að vísu mörgu góður vísur sem þar er að finna. Stefnt skal að, leitast við, huga að, skoða verður koma fyrir um 30 sinnum á 5 blaðsíðum.

Samt er eftirtektarvert. Meðan myndun ríkisstjórnarinnar stóð komu vandamál gjafakvótakerfisins fram í sinni verstu mynd en samt sér ríkisstjórnin ekki ástæðu til að fjalla um þau mál nema með þessum orðum: "Tryggja skal stöðugleika í sjávarútvegi. Gerð verði sérstök athugun á reynslunni á aflamarkskerfinu við stjórn fiskveiða og áhrifum þess á þróun byggða."

 Á mannamáli sýnist mér þetta þýða. Við ætlum ekki að gera neitt. Engar breytingar á sjávarútvegsstefnunni sem máli skiptir. Hvað skyldi Össur segja við því eða Ellert Schram sem gekk á sínum tíma úr Sjálfstæðisflokknum yfir í Samfylkinguna vegna sjávarútvegsstefnunnar. Vegna andstöðu við gjafakvótakerfið. Í tilefni af þessari lendingu þá  bið ég minn gamla vin og baráttufélaga Ellert Schram að skoða hvort hann á ekki betur heima í Frjálslynda flokknum en Samfylkingunni?

Þá er komið andlit á ríkisstjórnina

Loksins er komið andlit á ríkisstjórnina og ástæða til að óska því fólki sem sest í ríkisstjórnina til hamingju og farsældar í starfi. Miklu skiptir að ráðherrar skili góðu dagsverki. Ekkert kom á óvart við skipun ráðherra Sjálfstæðisflokksins enda gamall stjórnar- og kerfisflokkur. Val Samfylkingarinnar kemur  heldur ekki á óvart nema hvað varðar skipan Björgvins G. Sigurðssonar í sæti viðskiptaráðherra. Ég var ánægður að sjá að fyrrverandi stjórnarmaður í Neytendasamtökunum skuli nú vera orðinn viðskiptaráðherra og vænti þess að hann eigi eftir að taka undir með mér í þinginu varðandi brýn hagsmunamál neytenda í landinu.

Þó andlitin séu komin og skipun í ráðherraembætti þá er þó enn eftir að sjá fyrir hvað stjórnin stendur. Hvað flokkarnir hafa samið um. Ég hef beðið mun spenntari eftir því.

Nýr utanríkisráðherra byrjar sennilega á að taka okkur af lista yfir hinar viljugu þjóðir og hefja aðildarviðræður við Evrópusambandið. Var það ekki annars höfuðmálin sem Samfylkingin stóð fyrir í utanríkismálum?

Þrjár konur og þrír karlar ráðherrar fyrir Samfylkingu

Þorgerður

Mér er sagt að Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir sé einskonar guðmóðir þeirrar ríkisstjórnar sem er að fæðast. Hún hafi lagt á ráðin og viljað slíta samstarfi við Framsóknarflokkinn. Sé þetta rétt þá væri e.t.v. ekki úr vegi að kalla samstjórn Samfylkingar og Sjálfstæðísflokksins "Þorgerði"  Nema annað nafn finnist betra.

Fróðlegt verður í ljósi frétta síðustu daga að sjá með hvaða loðmullu kvótakerfið verður afgreitt í stjórnarsáttmálanum og hvort Samfylkingarmenn standi við það að afnema bæri kvótakerfið sem væri mesta ranglæti Íslandssögunnar.

Ástandið á Flateyri þar sem braskararnir taka sitt en fólkið sem hefur atvinnu af sjávarútvegi og á allt sitt undir bæði atvinnu og eignir ætti að hafa sýnt þeim sem setið hafa við stjórnarmyndun fram á nauðsyn þess að afnema óréttlætið.

Sjálfstæðismönnum og Samfylkingu kynntur stjórnarsamningurinn

Góðærin eru tekin að láni.

Grein sem Víglundur Þorsteinsson skrifar í Morgunblaðið í dag um peningastefnuna vekur athygli. Víglundur  hefur lengi verið í forustu íslenskra iðnrekenda og víðar og forustumaður í  Sjálfstæðisflokknum. Hann gefur peningastefnunni þá einkunn að hún hvetji til skammsýnna aðgerða. Góðærin eru tekin að láni. Á sama tíma lenda samkeppnis- og útflutningsgreinar í aðstæðum sem leiðir til samdráttar  hjá þeim og þvingaðar til spákaupmennsku og erlendrar lántöku til að fjármagna viðskiptahallann.

Harðari dóm yfir peningastefnu ríkisstjórnar og Seðlabanka hef ég ekki séð úr röðum Sjálfstæðismanna. Hvað sem því líður þá er allt satt og rétt sem Víglundur Þorsteinsson segir í ágætri grein sinni í Morgunblaðinu. Fölbleikt sólarlag Geirs og Ingibjargar gæti því komið fyrr en sumir hafa spáð.

 

Hvað þýðir hlé á viðræðum.

Það er sérkennilegt að forustumenn Samfylkingarinnar og Sjálfstæðisflokksins skuli hafa gert hlé á viðræðum sínum.  Slíkt orðalag er helst þekkt við kjarasamninga þegar aðilar telja örvænt um að þeir nái saman og tilgangslaust sé að halda áfram að sinni.  Það á þó sennilega ekki það sama við hér miðað við yfirýsingar þeirra um að þau muni halda áfram og engin sérstök ágreiningsmál séu uppi.

Hvað sem líður fullyrðingum þeirra Geirs og Ingibjargar þá virðist einhver fyrirstaða vera sem flokksformennirnir telja nauðsynlegt að unnið sé úr áður en lengra er haldið. Annars þyrfti ekki að gera hlé. Svona hlé eru notuð til að tala við þingflokkana og fá samþykki þeirra fyrir áframhaldandi viðræðum. Fróðlegt að vita hvað er að.

 

Hlé gert á stjórnarmyndunarviðræðum