Eða dollar?

Einhver sagði að þegar stjórnmálamenn vildu drepa málum á dreif og komast hjá að taka ákvarðanir þá notuðu þeir hið mikilvæga orð "eða". 

Geir H. Haarde fór þannig að þegar í spurningu lá hvort taka ætti upp Evru að þá sagði hann, eða dollar eða norsku krónuna eða sænsku krónuna eða svissneska frankann.  Af hverju ekki Evruna?

Viðskipti okkar við Bandaríkin eru 5.3% af útflutningi og 13.5% af innflutningi árið 2007. Viðskipti Íslands við EES svæðið eru 78.4% af útflutningi og 64.6% af innflutningi. Evrutengd viðskipti okkar  eru um 60%.  Hvaða glóra er þá í því að tala um dollar eða þá svissneska frankann þar sem viðskipti eru milli 1 og 2% í inn- og útflutningi.

Skiptir ekki mestu máli ef taka á upp eða tengjast öðrum gjaldmiðli að það sé gjaldmiðill sem skiptir miklu máli í viðskiptum við landið?

Íslenska krónan ekki samkeppnisfær segir fyrrum formaður Sjálfstæðisflokksins.

Þorsteinn Pálsson ritstjóri Fréttablaðsins og fyrrum formaður Sjálfstæðisflokksins skrifar mjög góðan og athygliverðan leiðara í blað sitt í dag. Þar fullyrðir hann að lantgímavandi fyrirtækja og alls almennings í landinu sé að íslenska krónan sé ekki samkeppnisfær.

Þá bendir Þorsteinn á að raunverulegar ógöngur peningastefnunnar hafi komið fram þegar gengi hennar var sem hæst, en þá hafi lífskjörin og trúin á stöðugleikann verið látin ráðast af erlendurm lántökum en ekki verðmætasköpun. Það hafi verið sýndarveruleiki.

Loks segir Þorsteinn að vandinn felist í gjaldmiðlinum og bendir á að helstu forstöðumenn hagsviðs og hagrannsókna í Seðlabankanum hafi komist að þeirri niðurstöðu að krónan geti ekki tryggt sambærilegan stöðugleika og öflugt myntkerfi. Hann  segir einnig að bankastjórn Seðlabankans hafi ekki haft styrk til að taka á þessari umræðu.

Ég er sammála þeim sjónarmiðum og rökstuðningi sem Þorsteinn setur fram í leiðaranum og finnst kærkomið að loksins skuli forustumaður í Sjálfstæðisflokknum fjalla um þessi mál af alvöru. Það voru hins vegar  vonbrigði að forsætisráðherra skuli reyna að drepa umræðunni um peningamálastefnuna á dreif.

Framlag forsætisráðherra í umræðuna er raunar afar merkileg með vísan til þess að hann er lærður hagfræðingur.

Af leiðara Þorsteins verður þó ekki annað ráðið en að framsýn öfl innan Sjálfstæðisflokksins vilji beita sér fyrir nýrri stefnumótun í peningamálum og afstöðunni til Evrópusambandsins á meðan flokkseigendafélagið í Sjálfstæðisflokknum heldur sig fast við Davíðskuna.  Svo virðist sem það verði örlög Sjálfstæðisflokksins í bráð að halda sig við Davíðskuna.

Spurning er þá hvort að framsýnt, frjálslynt fólk á heima í flokknum meðan svo fer fram.

Fylgishrun Sjálfstæðisflokks í borgarstjórn.

Sjálfstæðisflokkurinn hefur tapað  þriðja hverjum kjósanda  frá síðustu kosningum skv niðurstöðu skoðanakönnunar  Félagsvísindastofnunar HÍ sem birtist í dag.  Fylgi við borgarstjórnarflokkinn mælist  um 29% en flokkurinn fékk um 43% atkvæða í borgarstjórnarkosningunum.

Skoðanakönnunin er gerð 2-22. júní. Hanna Birna Kristjánsdóttir tók við sem leiðtogi og borgarstjórnarefni  þ. 7. júni. Ætla mætti að það ásamt því umtali sem varð við leiðtogaskiptin,  þegar flokksforustan og fleiri flæmdu Vilhjálm Þ. Vilhjálmsson úr foringjastöðu í borginni, hefði orðið til að styrkja stöðu flokksins í skoðanakönnun eins og þessari. 

Fylgi Sjálfstæðisflokksins hefur venjulega mælst meira í skoðanakönnunum um sumur. Fylgi hans í skoðanakönnunum hefur  alltaf verið meira en hann fær við kosningar.  Þessi skoðanakönnun og skoðanakönnun Fréttablaðsins fyrir nokkrum dögum um fylgi flokksins á landsvísu bendir því til að Sjálfstæðisflokkurinn sé nú í verstu stöðu sem hann hefur nokkru sinni komist í frá stofnun hans.

Þá vekur athygli að stuðningur við borgarstjóra og félaga hans í Íslandshreyfingunni skuli mælast jafn lítið. Einungis rúmt 1% borgarbúa segjast munu kjósa hann. Þetta gerist þrátt fyrir það að borgarstjóri hafi verið áberandi í fréttum á tímabilinu þegar skoðanakönnunin var gerð.

Ég tek skoðanakönnunum alltaf með fyrirvara og líka þessari en þrátt fyrir það þá eru niðurstöðurnar ljósar með slaka stöðu Sjálfstæðisflokksins og Ólafs Magnússonar. Þá virðist Framsóknarflokkurinn ekki ná sér á strik en þar verður að líta til þess að flokkurinn mælist alltaf mun verr í skoðanakönnunum en í verunni. 

Frjálslyndi flokkurinn fékk um 8% fylgi í skoðanakönnun á landsvísu í Fréttablaðinu í byrjun vikunnar.  Það er því ljóst að væri Frjálslyndi flokkurinn tekinn með í skoðanakönnun eins og þessa þá myndi fylgi annarra flokka minnka en útilokað er að segja  um með vissu frá hvaða flokkum Frjálslyndir mundu taka en þó má ætla að það væri helst Sjálfstæðisflokkur og Samfylking.

Iðnaðarráðherra hunsar "Fagra Ísland"

Sama dag og Mörður Árnason varþingmaður Samfylkingarinnar og ritstjóri vefsíðu flokksins skrifar leiðarann " Almenningur styður stefnu Samfylkingarinnar Fagra Ísland", undirritaði iðnaðarráðherra Össur Skarphéðinsson viljayfirlýsingu um byggingu 250 þúsund tonna álvers á Bakka við Húsavík.

Við það tækifæri sagði Össur að stóriðja sem þessi væri jákvæð fyrir þær sakir að aðgætni væri viðhöfð gagnvart náttúrunni og var helst að skilja að það væri vegna þess að jarðvarmi væri nýttur.

Raunar verður ekki séð að það skipti umhverfismáli hvort stóriðja notar jarðvarma eða orku úr fallvötnum. Fróðlegt væri að iðnaðarráðherra skýrði hvaða umhverfislegi munur þar er um að ræða.

Mörður Árnason vefsíðustjóri Samfylkingarinnar segir að almenningur styðji "Fagra Ísland" stefnu Samfylkingarinnar í umhverfismálum. 

Í þeirri stefnumörkun segir m.a.  að slá eigi ákvörðunum um frekari stóriðjuframkvæmdir á frest þangað til fyrir liggur nauðsynleg heildarsýn yfir verðmæt náttúrusvæði Íslands og verndun þeirra hefur verið tryggð.  Í annan stað er talað um að úthluta mengunarkvótum og í þriðja lagi að sérstök félög sem fjármagni sig á markaði og greiði fyrir afnotarétt af auðlindum reisi virkjanir fyrir stóriðju. Ekkert af þessu kemur fram í viljayfirlýsingunni sem iðnaðarráðherra undirritaði.

Viljayfirlýsingin um að byggja 250 þúsund tonna álver á Bakka af Alcoa er ekki í samræmi við stefnumótunina "Fagra Ísland."  Hafi Mörður Árnason vefsíðuritstjóri  rétt fyrir sér að almenningur styðji stefnuna þá er ljóst  að ráðherrar Samfylkingarinnar í ríkisstjórninni gera það ekki. 

Eða hvað? 

 

Álversyfirlýsing undirrituð

Kemur verðbólgan engum á óvart?

Verðbólga mælist nú meiri en verið hefur í tæpa 2 áratugi. Þessi verðbólga virðist ekki koma neinum á óvart miðað við að greiningardeildir bankanna höfðu sumar spáð meiri verðbólgu en skráð er. Þrátt fyrir Evrópumet í stýrivöxtum til að vinna gegn verðbólgu hefur Seðlabankinn aldrei náð verðbólgumarkmiðum sínum. Þvert á móti má færa rök að því að stefna Seðlabankans sé mikill orsakavaldur vandans nú og þess vanda sem við stöndum frammi fyrir.

Efnahagsstefna ríkisstjórnarinnar og síðustu ríkisstjórna, einkum skattastefnan og síaukin útþensla opinbera báknsins ásamt vanhugsuðum og allt of takmörkuðum aðgerðum Seðlabankans leiddi til hágengis, spennu í efnahagslífinu og mikillar einkaneyslu. Þjóðin verður nú að taka afleiðingum af þessari vitlausu stefnu. Það var alltaf ljóst að það mundi koma að skuldadögunum. Þrátt fyrir það markaði hvorki ríkisstjórn né Seðlabanki neina stefnu um það hvernig bregðast ætti við þegar hágenginu yrði ekki lengur haldið uppi. Þegar skuldasöfnun þjóðarinnar gæti ekki haldið áfram og þegar verðbólgudraugurinn berði að dyrum.

Efnahagskreppur á Íslandi hafa hingað til stafað af lækkandi fiskverði og minnkandi sjávarafla. Nú er fiskverð hinsvegar í hámarki og útflutningsverðmæti haldast þrátt fyrir að heimilað sé að veiða minna en oftast áður. Efnahagskreppan nú er því af öðrum toga en áður. Hún er heimatilbúin. Hún er bein afleiðing hagstjórnarmistaka Seðlabanka og ríkisstjórna í rúman áratug.

Aukin umsvif og skattheimta hins opinbera er einn af helstu orsakavöldum þeirra efnahagsþrenginga sem við erum nú að ganga í gegn um. Það er því með ólíkindum að þrátt fyrir þetta og stöðugt vaxandi hlutar hins opinbera þá skuli talsmenn sósíalismans í Vinstri Grænum og Samfylkingunni nú kalla eftir enn meiri ríkisafskiptum og jafnvel þjóðnýtingu á kostnað skattborgaranna. 

Er ekki nóg komið af sósíalismanum sem Sjálfstæðisflokkurinn hefur staðið fyrir? Sjálfstæðisflokkurinn hefur síðasta áratug aukið útgjöld og umsvif hins opinbera þvert á stefnu sína? Sjálfstæðisflokkurinn hefur aukið skattheimtuna á launafólk í landinu en lækkað skatta þeirra sem best eru settir? Sjálfstæðisflokkurinn hefur gefið sumum þjóðarauðlindir og selt öðrum rýmingarsöluverði.  Sjálfstæðisflokkurinn hefur þannig  stundað sósíalisma í anda sérkenninegrar frjálshyggju?

Væri ekki skynsamlegra að takmarka umsvif hins opinbera, lækka skatta og leyfa borgurum þessa lands að ráða meiru um fjármál sín. Er nokkur hætta á því að fólkið mundi stjórna fjármálum sínum verr en ríkið og Seðlabankinn hefur gert fyrir það?

Verðbólga mælist 12,7%

Af hverju selja eignir?

Ágúst Ólafur Ágústsson krefst hluta af fyrirtækjum sem stjórnmálamenn geta almennt ekki krafist. Stjórnendur fyrirtækja  taka ákvarðanir í samræmi vid  hagsmuni fyrirtækjanna en ekki stjórnmálamanna. Hitt er annað mál að vafalaust væri best fyrir sum íslensk útrásar fyrirtæki að selja eignir erlendis og minnka skuldir. En svona skrifar ekki stjórnmálamaður sem ber ábyrgð á ríkisstjórn nema  vandamálin séu ofvaxin ríkisstjórninni?

Fyrirtæki selji eignir í útlöndum

Hann Birna leiðtogi Sjálfstæðismanna í Reykjavík.

Samstillt aðför Morgunblaðsins og forustu Sjálfstæðisflokksins tókst og Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson hættir sem oddviti borgarstjórnarflokks  Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík og Hanna Birna Kristjánsdóttir tekur við. 

Það var fyrirséð að þannig mundi það verða vegna þess að flokkseigendafélagið í Sjálfstæðisflokknum var greinilega búið að ákveða þetta fyrir nokkru eða jafnvel löngu. 

Það bíður Hönnu Birnu óneitanlga erfitt verkefni. Í fyrsta lagi þarf hún að vinna að því að borgarstjórnarflokkur Sjálfstæðisflokksins verði trúverðugur. Í öðru lagi bíður hennar líka það verkefni að móta stefnu í borgarmálum sem aðgreinir Sjálfstæðisflokkinn frá hinum flokkunum í borgarstjórn. Staðreyndin er sú að stefna flokkana í borgarmálum er svo áþekk og einsleit að iðulega er erfitt að gera sér grein fyrir hver ágreiningurinn er á milli flokkana ef hann er þá yfir höfðu nokkur. Þetta veldur því að allir flokkarnir í borgarstjórn eiga svo auðvelt með að vinna saman. Málefnin þvælast ekki fyrir þeim.

Verst er að það skuli ekki vera fulltrúar frjálsyndrar einstaklingshyggju í borgarstjórn. Slíkir fulltrúar mundu ekki líða þá sóun, bruðl og síðast en ekki síst óheyrilega sjálftöku borgarfulltrúa og varamanna þeirra sér til handa á fjármunum borgarbúa.

Það vantar fulltrúa aðhalds sparnaðar og heilbrigðrar skynsemi í borgarstjórn. Fulltrúa sem hafa ákveðna stefnu og framtíðarsýn í borgarmálum. Fulltrúa sem vinna að því að eðlilegar samgöngur verði í borginni og út úr og inn í hana. Sjái til að hreinsun borgarinnar sé með eðlilegum hætti en borgin fari ekki aftur og aftur yfir hættumörk vegna svifryksmengunar.  Slíka fulltrúa verðum við að fá eftir næstu borgastjórnarkosningar. 

Obama forsetaframbjóðandi Demókrata

Sem betur fer hefur Hillary Clinton loks lýst sig sigraða og mun lýsa yfir stuðningi við Barack Obama væntanlega í dag.  Frú Clinton hefði betur gert þetta fyrir mánuði síðan þegar ljóst var að barátta hennar var töpuð.

Obama ætti að eiga góða möguleika á að sigra í forsetakosningunum því að staða Repúblikana er svo slæm eftir forsetatíð George W. Bush jr. Ekki bætir úr skák að nefnd Bandaríkjaþings skuli nú hafa komist að þeirri niðurstöðu að þeir Bush og Cheney varaforseti beittu þjóðina blekkingum til að fara í löglaust stríð gegn Írak. Það gæti leitt til ákæru á hendur þeim í framtíðinni.

Þeir Davíð Oddsson og Halldór Ásgrímsson áttu hins vegar að átta sig á því að árásarstríð á Írak var ólögleg innrás á fullvalda ríki.  Samt drógu þeir Ísland inn í hóp viljugu ríkjanna sem bera siðferðilega ábyrgð ásamt Bandaríkjamönnum á ólögmætri innrás í Írak. 

En Obama er sigurvegari í fyrstu lotu og vonandi verður hann það líka í nóvember.

Pólitísk aftaka?

Skoðanir ritstjórnar Morgunblaðsins koma fram í ritstjórnargreinum blaðsins og í Staksteinum. Í Staksteinum í gær segir:

"Nú þarf stjórnmálamaðurinn Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson að gera slíkt hið sama og axla pólitíska ábyrgð sína og hverfa af vettvangi stjórnmálanna."

Síðar segir í Staksteinum að það hafi komið fram í fréttaskýringu Péturs Blöndal alþingismanns  í Morgunblaðinu að það sé vilji borgarfulltrúar Sjálfstæðisflokksins, þingmanna flokksins og flokksforustu að Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson hverfi af vettvangi stjórnmálanna.

Aldrei fyrr hefur verið veist að pólitískum forustumanni Sjálfstæðisflokksins í borgarstjórn Reykjavíkur með þeim hætti sem gert er í Morgunblaðinu. Raunar minnist ég þess ekki að Morgunblaðið hafi fyrr farið þannig fram gagnvart forustumanni Sjálfstæðisflokksins þegar eining er að öðru leyti í flokknum. Formaður Sjálfstæðisflokksins hefur raunar lýst yfir stuðningi við Hönnu Birnu og hefur þar með komið sínum skilaboðum á framfæri gagnvart Vilhjálmi Þ Vilhjálmssyni.

En hvað er vandamálið . Af hverju þarf að veitast að Vilhjálmi Þ. Vilhjálmssyni með þessum hætti í fréttaskýringum og ritstjórnarpistlum Morgunblaðsins?  

Sé það vilji borgarfulltrúa Sjálfstæðisflokksins að Vilhjálmur Þ. eigi að víkja þá afgreiða þeir málið. Málið er ekki flóknara en það.  Er það ekki sérkennilegt að það skuli vera gelt að forustumanni Sjálfstæðisflokksins með þessum hætti  utan úr bæ? Þess ætti ekki að vera þörf nema ef svo skyldi vera að borgarstjórnarfólk Sjálfstæðisflokksins sé þeim annmörkum háð að það geti ekki gengið frá nauðsynlegum afgreiðslum og tekið ákvarðanir.

Þarf Morgunblaðið og aðrir aðilar í flokkseigendafélagi Sjálfstæðisflokksins að ákveða málið fyrir borgarstjórnarflokkinn? Af hverju gengur borgarstjórnarflokkurinn ekki frá sínum málum sjálfur? 

Engir höfuðklútar, blæjur eða slæður í háskólum í Tyrklandi.

Á sama tíma og ýmis kristin Evrópuríki vandræðast með það hvort banna eigi tákn kvennakúgunar og ófrelsis, blæjur og slæður ákveður stjórnlagadómstóll Tyrklands að slíkur klæðnaður sé óheimill í háskólum landsins. Semsagt konum í Tyrklandi er bannað að bera þetta tákn kvennakúgunar.

Margir hafa haldið því fram að það væri óvirðing við Íslam að vera á móti slæðu- og blæjuburði kvenna. En það hefur ekkert með trúarbrögðin að gera. Þetta tákn kvennakúgunar var tekið upp í Íslam eftir að karlarnir stálu trúarbrögðunum og fóru að túlka þau sér í hag. Blæjuburður kvenna er gamall persneskur siður.

Íslensku stjórnmálakonurnar sem hafa sett upp blæjur og slæður á ferðum sínum til Afghanistan og Saudi Arabíu svo dæmi séu nefnd síðast utanríkisráðherra Ingibjörg Sólrún Gísladóttir ættu að hugleiða sjónarmið Tyrkneska stjórnarskrárdómstólsins áður en þær láta sér til hugar koma að sveipa þessu tákni kvennakúgunar um sig.

Það sem mér hefur komið mest á óvart í þessu er að ekkert skuli heyrast um þessi mál frá Femínistum eða Kvennréttindafélagi Íslands svo önnur dæmi séu tekin.

Slæður brot á stjórnarskrá Tyrklands