Vínarborg

Vínarborg hefur verið friðsæl borg frá 11.september 1683 með einni undantekningu. Þann dag gersigraði fjölþjóðlegur her kristinna Evrópuþjóða undir herstjórn  Sobieski konungs Póllands heri Íslamista, sem höfðu setið um borgina og ætluðu að hertaka hana og útrýma kristni í Evrópu. Íslamistar syrgja að svo skyldi farið og þann dag skyldi hafa verið komið í veg fyrir að stofnað yrði kalífadæmi Evrópu og kristni útrýmt. 

Þessvegna völdu Íslamistarnir sem rændu þotum og flugu m.a. á tvíburaturnana í New York og á Pentagon bygginguna í Washington þennan dag 11. september sorgardagsins mikla þegar Íslamistum brást að undiroka kristnar þjóðir Evrópu og færa þær undir ok kenninga spámannsins Múhammeðs. 

Vín veiti um árabil misjöfnum pólitískum sauðum athvarf og hefur um aldir verið háborg lista og menningar. Kommúnistaleiðtogin Trotsky er sennilega þeirra frægastur. Enginn þeirra misjöfnu pólitísku sauða, sem fengu skjól í Vínarborg voru ógn við borgina eða öryggi borgarbúa. Hefðu þeir verið það, þá hefði þeim strax verið vísað burt úr borginni.

Nú bregður svo við að enn eitt viðbjóðslegt hryðjuverk Íslamista í Evrópu er framið einmitt í þessari friðsælu borg. Enn og aftur kemur í ljós, að það er enginn öruggur staður til í Evrópu fyrir ofbeldisöflum hins pólitíska Íslam 

Fróðlegt verður að sjá hver verða viðbrögð Sebastian Kurz kanslara Austurríkis. Mun hann eins og Macron Frakklandsforseti skera upp herör gegn Íslamistunum í landinu. Munu þeir Macron og Kurz sameiginlega hvetja til baráttu sameinaðrar Evrópu gegn þessum ófögnuði. Slíkt er löngu tímabært.

Þau ríki, sem enn kallast kristin, en eru það aðeins að nafninu til verða, hvað sem trúarbrögðum líður, að átta sig á því, að herir ófrelsisins og hatursins, sem eiga rætur sínar í hinu pólitíska Íslam m.a. í samræmi við boðskap Múslimska bræðralagsins í Egyptalandi, ógna nú öryggi og þeim gildum mannréttinda og menningar, sem Evrópubúar hafa. Gildi og menning sem hefur gert Evrópu að miðstöð frelsis, öryggis og mannréttinda. Að þeim gildum sækja þessir miðaldaherir myrkursins og ofstækisins og hafa gert um árabil síðan fylgjendum Múhammeðs í Evrópu fór að fjölga.

Það er næsta sérkennilegt, að leiðtogar Evrópu skuli ekki geta komið sér saman um að bregðast við þessari vá og breyta lögum til að koma í veg fyrir að vegið sé stöðugt að öryggi fólks og það liggi eftir drepið og limlest helst hálshöggvið til dýrðar myrkrinu og hatrinu. 

Hugmyndafræði hatursins og myrkursins náði tökum á mið-Evrópu nokkur ár á síðustu öld með skelfilegum afleiðingum. Nú verður að bregðast við svo að nýir boðendur myrkursins og hatursins missi tökin áður en örlög Evrópu verða enn verri en þau hafa áður verið. Til þess þarf sameiginlega stefnumörkun leiðtoga Evrópu þar sem þau standa saman í því að fordæma og slíta öllu sambandi við ríki og fólk, sem samsamar sig með ofbeldisöflum hins pólitíska Íslam. Þar er m.a. um að ræða lönd eins og Tyrkland og Íran. Sama á að gilda um forustumenn, sem lýsa ánægju með hryðjuverk af þessu tagi. 

Það má ekki halda áfram að gerast, að þau ríki Evrópu, sem verða fyrir ofbeldi íslamistanna standi ein uppi eins og Frakkar hafa gert undanfarna daga og Danir gerðu á sínum tíma eftir myndbirtingu Jyllands Posten af spámanninum Múhammeð. Við verðum sameiginlega að taka upp okkar kross og berjast gegn ofbeldisöflunum og úthýsa þeim úr Evrópu.

Öryggi fólksins í Evrópu er meira virði en friðþægingarstefna á forsendum heimskunnar, Biedermanns og strútsins gagnvart hinum myrku herjum hins pólitíska Íslam. Þessvegna verður vægðarlaust að vísa fylgjendum þessa haturs og öfga burt úr Evrópu. 

Íslamska ógnin

Kona var hálshöggvin og kona og karl voru stungin til bana fyrir utan Vor frúar kirkju í Nice í Frakklandi fyrir nokkru síðan. Árásarmaðurinn er sagður hafa hrópað án afláts vígorð Íslamista "Allahu Akbar" Enn sem komið er tala yfirvöld um að hann hafi verið einn að verki, en það telja yfirvöld á Vesturlöndum jafnan, þó að síðar komi annað í ljós.

Þetta hryðjuverk er í beinu framhaldi af þeirri ógn, sem stafar af Erdogan Tyrkjasoldáni og hinum Íslömsku ofstækismönnunum, sem stjórna Íran. Síðustu daga hafa þessir kónar ekki látið af hatursyrðum í garð Frakka og  hvatt til þess að fólk keypti ekki franskar vörur. 

Vegna hvers: Vegna þess, að franski forsetinn ákvað að berjast gegn hryðjuverkum og árásum Íslamista á lýðræði, mannréttindi og mannhelgi.

Nú geta þjóðarleiðtogar í Evrópu ekki látið sem ekkert sé. Þeir verða að sýna samstöðu með Frökkum og standa saman um að berjast gegn Íslömsku ógninni. Forsætisráðherra Íslands og utanríkisráðherra ættu að lýsa yfir samhug með Frökkum og samstöðu í baráttunni gegn Íslömsku ógninni, sem vegur að grunnstoðum lýðræðis, mannréttinda, trúar og menningar Evrópu. Hvar er nú hinn borubratti Boris og hin þreytta Merkel?

Velunnarar frelsis, lýðræðis og mannréttinda eiga líka að láta í sér heyra og mótmæla kröftuglega þeim illu öflum, sem eru mesta ógn við frjálst þjóðfélag í dag og hafa því miður komið sér fyrir í hjarta Evrópu illu heilli, en Evrópuríki þurfa að koma sér upp viðeigandi vörnum og viðbúnaði til að koma þeim í burtu úr Evrópu, sem ógna frelsi og öryggi borgaranna. 

Hvika þá allir nema Macron

Macron Frakklandsforseti hefur heldur betur látið til sín taka eftir að Íslamskur öfgamaður hjó höfuðið af frönskum kennara, sem var að uppfræða nemendur sína í sögu og sýndi þeim í því sambandi grínmyndir sem birst höfðu í háðsritinu Charlie Hebdo. Fyrir það eitt að kenna fólki sögu og segja frá staðreyndum var hann réttdræpur að mati Íslamista. 

Macron brást hart við og lét taka til hendinni, þar sem íslamskur öfgaáróður er stundaður í Frakklandi. Af nógu er að taka. Ætla hefði mátt, að virðulegir þjóðhöfðingjar landa sem játa að meginstefnu til Múhameðstrú mundu fordæma drápið á franska kennaranum og öfgaöflin, sem standa að hryðjuverkum af þessu tagi. Svo var þó ekki. 

Þess í stað reið íslamski öfgamaðurinn Erdogan Tyrklandsforseti á vaðið og fordæmdi Macron fyrir það eitt að skera upp herör gegn öfgafullum hatursfullum Íslamistum. Ekki nóg með það, hann hvatti fólk til að sniðganga franskar vörur. Í kjölfar þess komu stjórnendur klerkaveldisins í Íran og fordæmdu Frakka fyrir það eitt að bregðast við hryðjuverki. 

Macron á hrós skilið fyrir að bregðast svona við og standa með frelsinu gegn hatrinu, ógninni og tjáningarbanninu. Ætla hefði mátt, að aðrir Evrópuleiðtogar hefðu fylgt í kjölfarið og sýnt Macron samstöðu, en svo hefur ekki verið. 

En það er fleira en þetta sem verður að hrósa Frökkum fyrir. Þeir hafa tekið einarða afstöðu gegn útþennslustefnu Erdogan. Þeir hafa lýst yfir stuðningi við Khalifa Haftar í Líbýu eftir að Tyrkir hófu bein afskipti af átökunum þar með því að senda gríðarlegt magn vígvéla og vígamanna frá Sýrlandi til að aðstoða íslömsku ríkisstjórnina í Trípólí.

Frakkar hafa fordæmt árásarstefnu Tyrkja gagnvart Armeníu, en Tyrkir hafa sent vopn og vígamenn til að herja á kristna Armena í Ngornu Karabak héraði ásamt trúbræðrum sínum í Aserbadjan.

Frakkar hafa líka tekið afstöðu með Grikkjum í baráttu þeirra fyrir að nýta rétt sinn í Eyjahafi, en þar hefur Erdogan reynt að frekjast til að reyna að fá Grikki til að láta undan og gefast upp fyrir ofbeldi og yfirgangi Tyrkja hvað varðar náttúruauðlindir í Eyjahafi.

En af hverju Frakkar. Af hverju lætur Boris Johnson ekki í sér heyra? Eða Angela Merkel. Nei enn sem komið er lætur enginn Evrópuleiðtogi í sér heyra og fordæmir aðför Tyrkja að eðlilegum viðbrögðum Frakka við hryðjuverki og réttmætrar afstöðu gegn útþennslustefnu Tyrklands undir stjórn Erdogn. 

Af hverju ekki að lýsa yfir samstöðu með Frökkum í baráttu þeirra fyrir mannréttindum og gegn ófrelsi og hatursstefnu Íslamistanna. Af hverju ekki að fordæma árásarþjóðina Tyrkland, sem hefur á undanförnum árum staðið beint og óbeint að árásum Í Sýrlandi, Írak, Líbanon og nú á Armena auk þess að hafa uppi hótanir við Grikki. 

Er ekki kominn tími til að láta Tyrki vita, að þeim verði vísað  úr NATO og Evrópuráðinu haldi þeir áfram að stuðla að ófriði og haldi þeir áfram að styðja Íslamska hryðjuverkamenn og vígamenn í Sýrlandi, Líbanon eða Ngorno Karabak. Já og standa síðan við það ef þeir láta ekki skipast þegar í stað.

Eða á enn og aftur að koma í ljós, að Evrópa er aumingi, sem treystir sér ekki til að standa saman gegn íslömsku ógninni.  

Egypska fjölskyldan

Í gær hófst lokaþátturinn í leikritinu um Egypsku fjölskylduna í fréttatíma Stöðvar 2. Áður hafa verið sýndir samskonar lokaþættir leikrita m.a. um albönsku fjölskylduna og afgönsku fjölskylduna o.s.frv. o.s.frv.

Fyrsti þáttur leikritsins: Egypska, albanska eða afganska fjölskyldan kemur til landsins og óskar eftir alþjóðlega vernd, sem hún á engan rétt á. Búinn er til saga, sem stenst ekki þegar betur er að gáð (semsagt lygi). Fjölskyldan nýtur fáránlegra útlendingalaga, fær húsnæði, dagpeninga og læknisaðstoð frá skattgreiðendum. Í ljós kemur að fjölskyldan á ekki rétt á alþjóðlegri vernd og er vísað úr landi. 

Annar þáttur leikritsins:Synuninni er mótmælt og vísað til úrskurðarnefndar og málið rekið þar á lögfræðilegum forsendum á grundvelli vitlausu útlendingalaganna, á kostnað skattgreiðenda. Niðurstaðan skv. íslenskum lögum og rétti,: Egypska fjölskyldan á ekki rétt á alþjóðlegri vernd á Íslandi. 

Þriðji þáttur leikritsins: Lögmaður egypsku fjölskyldunnar kemur í einhliða fréttþátt á Stöð 2 og lýsir fjálglega hvílíkt óréttlæti það sé, að fara skuli eftir íslenskum lögum, sem þó eru hvað vilhöllust hælisleitendum í okkar heimshluta. Vísað er til þess, að á þeim tíma sem honum hefur tekist að tefja málið allt á kostnað íslenskra skattgreiðenda, hafi fjölskyldan myndað tengsl og börnin tali hrafl í íslensku. Börnin fá síðan sinn skerf í þessari einhliða frétt. 

Lokaþáttur leikritsins er síðan mótmæli við dómsmálaráðuneytið og þess freistað að fá ráðherra dómsmála til að kikna í hnjáliðunum og víkja til hliðar allri málsmeðferðinni og íslenskum réttarreglum. Geri ráðherra það ekki verður flogið með egypska fjölskyldan til Egyptalands á kostnað íslenskra skattgreiðenda og úti er ævintýri. 

Fari hinsvegar svo, að ráðherra dómsmála kikni í hnjáliðunum og ómerki allt það sem undirmenn hennar hafa gert á grundvelli íslenskra laga, þá heldur egypska fjölskyldan áfram að búa á Íslandi á kostnað skattgreiðenda og fer til Egyptalands eftir hentugleikum í fríum og til að rækta fjölskyldutengsl. 

Skyldi endalaust vera hægt að blekkja fólk til fylgis við málstað kerfisbundins smygls á ólöglegum innflytjendum til landa Evrópu á þeim grundvelli að um mannúðarmál sé að ræða? 

Síðustu 20 mánuði hafa álíka margir hælisleitendur fengið hæli á landinu og íbúar Blönduóss. Munurinn er sá, að íbúar Blönduóss þurfa að vinna fyrir sínu daglega brauði, húsnæði o.s.frv. en skattgreiðendur borga þetta og meira til, að mestu til frambúðar fyrir hælisleitendurna. 

Í þágu mannréttinda

Að sjálfsögðu er það heiður fyrir fámenna þjóð eins og Ísland að eignast forseta Mannréttindadómstóls Evrópu í Strassbourg. Róbert Spanó er vel að þessum heiðri kominn. Þessvegna kemur það fólki illa, að sjá hann falla í þá gryfju, að samsama sig með ofbeldisöflunum í Tyrklandi og þykja sér sæma að þiggja upphefð frá Erdogan Tyrklandsforseta.

Róbert Spanó fór til Tyrklands til að taka við heiðursviðurkenningu úr hendi þeirra, sem takmarka tjáningarfrelsi og fangelsað blaða- og fréttafólk hundruðum saman. Dómarar hafa þurft að víkja fyrir þeim sem eru þóknanlegir yfirvöldum og fólk er ofsótt vegna skoðana sinna.  

Miðað við þessar aðstæður var vægast sagt sérkennilegt að forseti við mannréttindadómstól teldi rétt að heimsækja Tyrkland til að leggja blessun sína yfir aðgerðir stjórnvalda. 

Ó ekki segir glaðbeittur þingmaður Vinstri Grænna, Rósa Björk Brynjólfsdóttir. Nýkomin frá því að herja á Pólverja fyrir að neita að kenna kynfræðslu í skólum á grundvelli sjónarmiða kynskiptinga, heldur hún því fram, að það sé í góðu lagi fyrir Róbert Spanó að fara til ofbeldismannsins í Istanbul, af því að þá færi hann fram sjónarmið mannréttinda gagnvart ofbeldinu. 

Þingmaðurinn hafði greinilega ekki kynnt sér það sem Róbert Spanó sagði í Tyrklandsheimsókn sinni. Í ræðu sinni þ.3. september s.l. í höfuðborg Tyrklands í Ankara fjallar hann m.a. almennt um mannréttindi,reglur laganna, lögbundna stjórnsýslu, sjálfstæði dómstóla. Þar segir hann m.a.

"það skiptir miklu máli fyrir tyrkneska dómara, að halda áfram með áhrifaríkum hætti að fara eftir og gefa þessum grundvallaratriðum stjórnarskrárinnar líf." 

Með þessu tekur forseti Mannréttindadómstólsins afstöðu með tyrknesku ofbeldisstjórninni og segir í raun að tyrkneskir dómarar hafi haft grundvallaratriði stjórnarskrár og mannréttinda í heiðri. Róbert vék að því í ræðu sinni að dómstóllinn hefði til meðferðar ákveðin mál sem varðaði dómara frá Tyrklandi en sagðist stöðu sinnar vegna ekki geta vikið að þeim málum eða tekið afstöðu til þeirra. 

Hvað stendur þá eftir? Forseti Mannréttindadómstóls Evrópu fer til Tyrklands og víkur ekki einu orði að mannréttindabrotum Tyrkja, en talar almennum orðum um mannréttindi. Rússínan í pylsuendanum er síðan að gefa dómarastétt landsins, sem hefur böðlast áfram í þágu Erdogan, ágætiseinkunn eins og sést á tilvitnuðum orðum hér að frama. 

Við sem þjóð eigum að gleðjast yfir því þegar Íslendingar fá verðskuldaða upphefð eins og Róbert Spanó í þessu tilviki, en við eigum líka að gera kröfur til þeirra. Þeir eru andlit þjóðar okkar út á við að mörgu leyti og við eigum að ætlast til mikils af þeim. Þessu sárari verða því vonbrigðin með vafasama framgöngu íslenskra trúnaðarmanna á erlendum vettvangi. 

 

Ferðaþjónustan sem lokar ekki þrátt fyrir Covid. Vegabréf óþörf

Verulega hefur dregið úr ferðum venjulegs fólks á mill landa eftir að Covid faraldurinn brast á í Evrópu. Allskonar takmarkanir eru settar, m.a. þarf fólk að vera með grímur, ekki má hafa handfarangur um borð í flugvélum (hvaða tilgangi sem það nú þjónar)ferðaframboð er takmarkað og ferðalangar þurfa að fara í skimun eða jafnvel 14 daga sóttkví. 

Önnur ferðaþjónusta, sem studd er dyggilega af auðkýfingnum Soros, Guteres framkvæmdastjóra Sameinuðu þjóðanna og nytsömum sakleysingjum í Evrópu blómstrar samt sem aldrei fyrr.  Það er ferðaþjónusta glæpahringja með ólöglega innflytjendur.

Umsvif ólöglegu ferðaþjónustunar hefur aukist það mikið í Covid faraldrinum, að starfsfólk á strandgæsluskipum í Bretlandi segir að flotinn þurfi að skerast í leikinn. Alls hafa 3000 ólöglegir innflytjendur komið til Bretlands þann tíma ársins sem C-19 hefur geisað, en þeir voru alls 1.892 allt árið í fyrra. Þessir ólöglegu ferðamenn þurfa ekki að sýna passa enda eru þeir yfirleitt búnir að henda þeim til að villa á sér heimildir. Þeir fara ekki í skimun fyrr en þeir leita fyrst eftir ókeypis velferðarþjónustu. 

Starfsfólk breskra strandgæsluskipa segist ekki geta ráðið við báta með 40 ólöglegum innflytjendum eða fleiri og þessvegna verði flotinn að skerast í leikinn skv. því sem Daily Telegraph segir í frétt þ.4.8. s.l. 

Á sama tíma segir tímaritið The Economist frá því með hvaða hætti glæpahringir og fleiri undirbúi ólöglega innflytjendur fyrir að komast ólöglega til Evrópu. Það er vísað á lögmenn, sem eru hjálplegir, mannúðarsamtök, hvernig á að ganga í hagkvæmnishjónabönd eða koma sér upp fölsuðum vinnusamningum. 

Einnig eru leiðbeiningar um það hvernig á að komast hjá því að ólöglegum innflytjendum verði vísað úr landi og fái stöðu sem fólks sem nýtur alþjóðlegarar verndar eins og það heitir á pólitísku nýmáli stjórnmála- og fréttaelítunar. Þar er m.a. bent á, að fólk haldi því fram, að þau séu börn, séu að leita að föður sínum, konu, börnum eða komi frá stríðshrjáðum löndum og til þess að geta haldið þessu fram, þarf að henda vegabréfum og reyna að halda sér sem lengst í lyginni þangað til að yfirvöld gefast upp. 

Ólöglega ferðaþjónusta glæpamannanna sem standa í því að smygla fólki til Evrópu hefur allar þessar upplýsingar á reiðum höndum og hjálpfúsir nytsamir sakleysingjar í Evrópu hamast við að standa með smyglurunum í misskildu mannúðarskyni. 

Þrátt fyrir að vitað sé, að meir en 90% þeirra ólöglegu innflytjenda sem koma til Vestur Evrópu eru ekki að flýja stríð, handtöku eða hörmungar heima fyrir, hefur Evrópa undir forustu Guteres framkvæmdastjóra Sameinuðu þjóðanna tekið upp vitlausustu löggjöf sem til er í málefnum ólöglegra innflytjenda, sem voru síðar skírðir hælisleitendur og loks umsækjendur um alþjóðlega vernd. Skv. þessum lögum þ.á.m. íslensku útlendingalögunum er sönnunarbyrði alfarið lögð á ríkisvaldið en engin á ólöglega innflytjandann. Það má ekki einu sinni gera einfaldar prófanir og rannsóknir á því hvort viðkomandi er að segja satt eða ljúga t.d. hvað varðar aldursgreiningu. Íslenska ríkisstjórnin gekk síðan þennan planka á enda með því að samþykkja svokallaðan Marokkó sáttamála varðandi hælisleitendur.

Venjulegt fólk þarf að nota vegabréf til að komast á milli landa. Ólöglegu innflytjendurnir gera það ekki og framvísa ekki neinu slíku. Af hverju kemst það þá inn í land eins og Ísland sem er eyja og ólöglegu innflytjendurnir koma allir með flugi? Það er vegna þess að íslensk stjórnvöld gera ekki nauðsynlegar ráðstafanir eins og t.d. að krefjast þess, að flytji flugfélag ólöglegan innflytjenda án vegabréfs, þá verði það að koma þeim sama aðila aftur til upphafsstaðar ferðarinnar á sinn eigin kostnað. 

Venjulegur ferðamaður að og frá Íslandi þarf sjálfur að greiða fyrir fæði, uppihald, læknisþjónustu, sálfræðiþjónustu, tannlæknaþjónustu o.s.frv. Ólöglegu innflytjandinn gerir það ekki. Allur kostnaður vegna þeirra er tekinn frá skattgreiðendum. Kostnaður íslenska ríkisins vegna þessarar ólöglegu ferðaþjónustu kostar skattgreiðendur marga milljarða á ári.

Þegar fyrir liggur hvers eðlis ferðaþjónusta ólöglegra innflytjenda er, þá má ætla að einhverjir stjórnmálamenn telji eðlilegt m.a. vegna afleiðinga Covid að standa vörð um velferð eigin borgara og hagsmuni frekar en að stuðla að ólöglegum flutningum ólöglegra innflytjenda til landsins. 

100 þúsund ríkisstarfsmenn

Bandaríkjastjórn tilkynnti í fyrradag, að flytja ætti 12 þúsund bandaríska ríkisstarfsmenn, frá Þýskalandi. Ástmögur fréttastofu RÚV, Donald Trump,  tilkynnti af því tilefni, að þetta væri gert til að refsa þýskum stjórnvöldum fyrir að eyða of litlu í varnarmál. Ekki á að kalla þessu verkefnalausu hermenn heim heldur planta þeim til annarra NATO ríkja.

Bandaríkin eru með hátt í 40 þúsund ríkisstarfsmenn í Þýskalandi sem gegna þar hermennsku, þó að friður hafi ríkt í landinu og nágrannaríkjum þes í 75 ár. 

Skiljanlegt, að Bandaríkin séu sár yfir að greiða meira hlutfallslega til NATO en Evrópuríkin. Spurningin er hinsvegar ekki um að setja meiri peninga í eitthvað án þess að það sé einhver skynsamleg markmiðssetning með því.

Hvað eru 40 þúsund bandarískir hermenn að gera í Þýskalandi og nokkrir tugir þúsunda til viðbótar í öðrum NATO ríkjum Evrópu? Hvað eru þeir að gera. Mætti ekki nýta peningana betur en að hafa tugi þúsunda soldáta hangandi yfir ímyndunarhernaði.

Kalda stríðinu við Kommúnistaríkin í Austur Evrópu lauk fyrir rúmum 30 árum. Er ekki kominn tími til að viðurkenna að Evrópu stafar engin ógn frá Rússlandi og fyrrum fylgiríki Sovétsins hafa flest gengið í NATO. Síðan er spurningin af hverju er Rússum ekki gefin kostur á að taka þátt í evrópsku efnahags- og öryggis samstarfi Evrópu. Í dag eiga þjóðir Evrópu miklu meira skylt með Rússum en t.d. Nato þjóðinni Tyrklandi. 

Framsæknir stjórnmálamenn í forustu í Evrópu og Bandaríkjunum virðast því miður ekki vera til. Slíkur stjórnmálamaður mundi segja: Nú er nóg komið af soldátum sem gera ekki neitt og þjóna engum tilgangi. Við þurfum að hugsa þetta upp á nýtt til að spara skattgreiðendum útgjöld. Fyrsta skrefið yrði síðan að kalla þá rúmlega 100 þúsund bandaríska ríkisstarfsmenn þ.e. hermenn sem eru í Evrópu heim til sín.

En það gera stjórnmálaleiðtogar Evrópu ekki. Bandarísku hermennirnir færa mikið fé í ríkiskassa hernumdu landanna og af því vilja þau ekki missa. En afhverju eru bandarískir stjórnmálamenn svona skyni skroppnir?

Mér vitanlega er aðeins einn bandarískur stjórnmálamaður sem hefur krafist þess að bandarísku hermennirnir í Evrópu yrðu kallaðir heim. Það er forustumaður frjálshyggjumanna í Bandaríkjunum Ron Paul. 

Eru Pólverjar vondir við konur?

Í tæpa viku hafa beljað þær fréttir í RÚV, að Pólverjar ætluðu að segja sig frá samningi Evrópuráðsins um ofbeldi gagnvart konum. Fréttunum hefur jafnan fylgt fordæming á hægri stjórn Póllands og illsku þeirra gagnvart konum. Fréttin eins og RÚV segir hana er röng. Hún hallar réttu máli og skilur útundan það sem máli skiptir og er inntak þessa máls. 

Sú afstaða Pólverja að segja skilið við sáttmálann hefur ekkert með illsku gagnvart konum að gera eða andstöðu við réttindi þeirra. Pólverjar segja sig frá sáttmálanum vegna þess, að í honum eru ákvæði sem skylda aðildarþjóðirnar til þess, að í grunnskólum sem öðrum skólum sé börnum kennd kynjafræði undir þeim formerkjum að allt tal um líffræðilegt kyn sé úrelt. 

Dómsmálaráðherra Póllands segir eðli slíkrar hugmyndafræði vera skaðlega auk þess sem hún sé röng og þessvegna geti Pólland ekki verið aðili að þessum svonefnda Istanbul sáttmála. 

Þetta veldur íslensku ríkisstjórninni og stjórnmálamönnum hér engum vandamálum þar sem þeir samþykktu samhljóða gölnustu löggjöf sem samþykkt hefur verið á þessu kjörtímabili um "kynrænt sjálfræði".

Íslenskum stjórnmálamönnum finnst það sjálfsagt eðlilegt að í íslenskum grunnskólum sé börnum kennt, að kyn hafi ekkert með líffræðilega hluti að gera, heldur fari það eftir viðhorfi hvers og eins og þjóðfélagslegum aðstæðum. Sá er munurinn á stjórnmálastéttinni hér og í Póllandi. 

Mikilvægasta spurningin er að velta fyrir sér hversvegna stjórnmálamenn í Evrópu vilji standa  með lyginni um að tal um líffræðilegt kyn sé úrelt og það skuli algjörlega vanta barnið til að benda á að þessi keisari er ekki í neinum fötum þar sem - hvað svo sem fyrirbrigðið kann að nefnast stendur berstrípað í sínu kynræna sjálfræði.

Forustulaus Evrópa

Þegar forseti Evrópusambandsins (E) Ursula Geirþrúður von der Leyen birtist á sjónvarpsskjánum á mánudaginn,  til að fjalla um aðgerðir Evrópusambandsins vegna Coveit 19 (C) faraldursins, sáu áhorfendur valdalausan stjórnmálamann,sem var að reyna að láta líta svo út, sem Brussel valdið hefði einhverja þýðingu í baráttunni gegn C. Úrsúla talaði fyrir ferðabanni,sem var þá þegar orðin staðreynd.

Enn sem oftar bregst Evrópusambandið algjörlega. Samstaða Evrópusambandsríkja þegar bjátar á, hefur alltaf verið meira í orði en á borði. Aðgerðarleysi E hefur leitt til þess að hvert aðildarríkið af öðru hefur brotið sáttmála E í mörgum grundvallaratriðum hvað varðar hið margrómaða fjórfrelsi. E hefur ekki burði til að standa vörð um hagsmuni bandalagsríkja sinna þegar utanaðkomandi vandi steðjar að. 

Ítalía var fyrsta landið í Evrópu sem þurfti að fást við fjöldasmit. Á þeim tíma hefði verið rétt fyrir Brusselvaldið að bregðast við, og hlutast til um að öll bandalagsríkin kæmu Ítalíu til aðstoðar. En Brusselvaldið gerði ekki neitt. Ítalir báðu bandalagsþjóðir sínar um liðsinni m.a. að fá andlitsgrímur og öndunarvélar. En Evrópusambandsríkin gerðu ekki neitt. Meira en það. Þýskaland bannaði á tímabili útflutning á andlitsgrímum til Ítalíu. Fjórfrelsisákvæði Evrópusambandsins risti þá ekki djúpt hjá Angelu Merkel og félögum. Með þessu sýndu Þjóðverjar að ákvæðin um frjálsa verslun milli landa skipti þá ekki máli þegar hagsmunir Þýskalands eru annarsvegar. Engar athugasemdir hafa borist frá Bussel vegna þessa.

Það kom síðan í hlut Kínverja að útvega Ítölum lækningatæki þegar bandalagsþjóðir þeirra í Evrópusambandinu brugðust þeim.

Hvert þjóðríkið í Evrópu á fætur öðru hafa gripið til ráðstafana án samráðs við önnur ríki Evrópu. Frakkar og Þjóðverjar hyrningarsteinar þjóðríkja E hafa tekið ákvarðanir um að takmarka útflutning á lækningavörum, sem er brot á ákvæðum E um frjáls viðskipti milli ríkja E. Þjóðlöndin eitt af öðru hafa lokað landamærum sínum t.d. Austurríki og Tékkland, sem er brot á ákvæðum um frjálsa för. 

Ef til vill ætti þessi vanhæfni stjórnenda E og ríkja Evrópu ekki að koma á óvart. Sama gerðist þegar leysa þurfti skuldavanda Grikkja og síðar Ítala. Í stað þess að leysa vandann voru bæði ríkin sett í skuldafangelsi. 

Vanhæfni Evrópusambandsins til að móta stefnu í málefnum svonefndra flóttamanna er dæmi um, að þjóðríkin taka eigin ákvarðanir en E mótar enga stefnu. Angela Merkel gerði mikil mistök árið 2015 þvert á reglur Schengen sáttmálans. Eftir þau mistök reyndi Merkel með aðstoð Brussel valdsins að kúga önnur ríki E til að samþykkja að taka við ákveðnum hluta af hennar eigin mistökum án árangurs. Þegar það gekk ekki stóð Merkel fyrir því ásamt Brusselvaldinu að múta Tyrkjum til að meina meintu flóttafólki för frá Tyrklandi gegn því að Tyrkir fengju greiddar sex þúsund milljónir Evra árlega. En Grikkir og Ítalir eru látnir einir um að fást við vanda vegna stöðugs straums meintra flóttmanna til Lesbos og Lampedusa. Engin stefna er mörkuð af E og vinstri sósíalistinn Guterres framkvæmdastjóri Sameinuðu þjóanna þrýstir á um, að Evrópa leysi vanda alheimsins í þessum málum sem og meintum vanda í loftslagsmálum.

Forustuleysi yfirstjórnar Evrópusambandsins og flókið regluverk bandalagsins kallar á að breytingar verði gerðar ef bandalagið á að vera marktækt í framtíðinni.  

Þessar staðreyndir ættu þó að færa íslenskum ráðamönnum heim sanninn um það, að fjórfrelsið margrómaða er ekki merkilegra en svo þegar kemur að mikilvægum hagsmunum stærstu þjóðríkja E, að þeim finnst sjálfsagt að brjóta gegn því. Af hverju ættum við í EES samstarfinu ekki að hafa sömu viðmið þegar kemur að mikilvægustu hagsmunum íslensku þjóðarinnar og segja þegar kemur að vitlausum orkupökkum sem öðru, það sama og einn framsýnasti forustumaður í íslenskri pólitík sagði forðum.

"Heyra má ég erkibiskups dóm, en ráðinn er ég í að hafa hann að engu."

Hvar er fjölþjóðasamstarf og fjölþjóðleg ábyrgð?

Þegar þúsundir Kínverja smituðust af óþekktri veiru sem hlotið hefur nafnið Coveit 19,mátti telja víst, að um heimsfaraldur yrði að ræða. Í þá tæpu 3 mánuði sem þetta hefur legið fyrir skortir algjörlega alþjóðlegar ákvarðanir um samræmdar aðgerðir þjóða á heimsvísu til að stemma stigu við þessum ófögnuði. 

Sameinuðu þjóðirnar(SÞ) undir stjórn vinstri sósíalistans Antonío Guterres virðist ekki telja sig hafa neinar skyldur umfram það að berjast fyrir aukinni skattheimtu á almenning vegna loftslagshlýnunar og  troða sem flestum innflytjendum inn í Evrópu. Nú þegar raunveruleg vá steðjar að, gerir SÞ ekkert Stjórn Alþjóða heilbrigðismálastofnunar(WHO)gerir ekkert heldur enda er haft á orði að þar á bæ hafi menn meiri áhuga á ferðalögum, flugmiðum og flottum hótelum en nokkru öðru. 

Bandaríkin telja það ekki sitt hlutverk lengur að hafa forustu við að koma á samstarfi þjóða, heldur taka þeir ákvarðanir án alls samráðs og reyna nú að einoka kaup á væntanlegu bóluefni fyrir Bandaríkjamenn í stað þess að stuðla að því að þeir sem eru í mestri þörf fái bóluefnið fyrst. 

Evrópusambandið og einstök Evrópuríki hafa brugðist í því að koma á samræmdum aðgerðum á sínu svæði og á heimsvísu og sama má segja um Norðurlandaþjóðirnar. Evrópusinnar ættu að íhuga, hvaða þýðingu Evrópusambandið hefur þegar raunverulegur vágestur sækir að heilsufarslega og efnahagslega og víðtæk þörf er á samstarfi Evrópuríkja. Hvar er margrómað samstarf Evrópuríkja nú?

Orsök þessa eru hugmyndasnauðir og vanhæfir stjórnmálaforingjar og forustufólk hvert sem litið er. Víggirðingar og lögregla og her  eru sett á landamæri og útgöngu- og ferðabann í ætt við einræðisríki er sett á, án þess að nokkur þörf sé á víða þar sem útgöngubann er í gildi.

Ísland er fámennt land og vanmegnugt, en hefur samt rödd innan NATO, Norðurlandaráðs og Sameinuðu þjóðanna. Þá stöðu ættum við að nýta núna og láta þá skoðun heyrast, hvar sem því verður við komið, að til þess sé ætlast að Sameinuðu þjóðirnar sem og aðrir, sem fara með fjölþjóðlegt vald og fjölþjóðlegt samstarf, sýni nú af sér forustu þannig að með samræmdum hætti verði unninn sigur á þessum vágesti sem fyrst.