Tjáningarfrelsi og hinn eini rétti sannleikur

Sama dag og Frakklandsforseti flaug til Íslands til að tala um hnattræna hlýnun í Hörpunni, var helsti veðurfræðingur franska sjónvarpsins látinn hætta. Afbrot hans var að gagnrýna vísindamenn og stjórnmálamenn vegna fullyrðinga þeirra um hnattræna hlýnun.

Veðurfræðingurinn Philippe Verdier sagði þegar hann kynnti bók sína "Climat Investigation" að við værum í viðjum hnattræns hneykslis vegna loftslagsbreytinga þar sem markmiðið væri að vekja ótta meðal fólks. Verdier segir líka að loftslagsfræðingum sé stjórnað vegna þess að þeir reiði sig á ríkisstyrki og hann vísar til þess að alþjóðlegar stofnanir eins og IPCC hafi ítrekað þurkað út staðreyndir sem fari gegn staðhæfingum þeirra um hnattræna hlýnun.

Verdier segir að hlýnun undanfarið sé eðlileg náttúruleg breyting og hann hafi ákveðið að skrifa bókina 2014 eftir að forsætisráðherra Frakklands hafi fyrirskipað fréttamönnum að tala um loftslagshryllingin "climate chaos" í veðurfréttum, eftir að hafa verið á forsíðu tímarits þar sem hann hélt því fram að það væru bara 500 dagar eftir til að bjarga jörðinni.

Verdier segir að ofsi heimsendaspámanna hnattrænnar hlýnunar sé slílkur að engar gagnrýnisraddir megi þola. Nú hefur hann heldur betur fengið að finna fyrir þessu þar sem hann fær ekki lengur að segja veðurfréttir í fanska sjónvarpinu.

Á sama tíma talar Frakklandsforseti um hnattrænu hlýnunina sem hann hafi orðið áþreifanlega var við á Íslandi- Jafnvel þó nýjustu fréttir segji að Hofsjökull sé að stækka og við Esjugöngumenn sjáum að snjórinn í Suðurhlíðum Esjunnar hverfur ekki lengur og snjóalög voru meiri s.l. vetur en allan áratuginn á undan. En það er e.t.v. ekkert að marka - Alla vega ekki þar sem tjáningarfrelsið er skert og eingöngu má segja fréttir sem styðja "hinn eina rétta sannleika" um "climate chaos".

Skoðanakönnun fáránleikans

Ríkisútvarpið birti frétt í gær af skoðanakönnun sem RÚV hafði látið gera vegna komandi forsetakosninga. Svo var að heyra að hér væri merkisfrétt, sem sýndi vel afstöðu landsmanna til þess hver eigi að verma forsetastólinn á Bessastöðum næsta kjörtímabil.

Frambjóðendur sem Fréttablaðið hefur sérstaklega kynnt til sögunnar sem frambjóðendur, voru oftast nefndir í könnuninni sem gaf fréttastofu RÚV tækifæri til að tala um sérstakar vinsældir Jóns Kristinssonar Gnarr og Katrínar Jakobsdóttur formanns Vinstri grænna.

Við skoðun kom í ljós að skoðnakönnun RÚV er lítið annað en fáránleiki. RÚV lét framkvæma netkönnun þar sem 1400 einstaklingar voru spurður en af þeim svöruðu eingöngu rúmur helmingur. Af þeim rúma helmingi tók minni hlutinn eða 38% afstöðu. Það svarar til þess að 1 af hverjum 5 aðspurðra hafi séð ástæðu til að taka þátt í könnuninni.

Frambjóðendur Fréttablaðsins þau Jón og Katrín njóta því ekki þeirra fjöldavinsælda sem frétt RÚV gaf til kynna. Rúm 4% aðspurðra telur Jón K. Gnarr vænlegan kost í forsetastól og rúm 3% aðspurðra Katrínu Jakobsdóttur. Miðað við þá staðreynd að fram að þessu hafa engir aðrir verið nefndir til sögunnar sem hugsanlegir forsetaframbjóðendur verður að telja að gengi þeirra Jóns K.Gnarr og Katrínar sé afar lélegt þvert á það sem kom fram í frétt RÚV.

Vinsældir Katrínar eru langt fyrir neðan kjörfylgi Vinstri Grænna og vinsældir Jóns K. Gnarr langt frá því kjörfylgi sem hann fékk til borgarstjórnar, þrátt fyrir áróður Fréttalbaðsins. Áhugi kjósenda á þeim sem viðtakandi foreta er vægast sagt afar lítill og það er e.t.v. það eina fréttnæma við þessa skoðanakönnun RÚV.

En það mátti ekki segja einhverra hluta vegna.

Pópúlískir hægriflokkar

Fréttablaðið fjallar í dag um fylgisaukningu stjórnmálaflokka á Norðurlöndunum sem blaðið kallar pópúlíska. Hugtakið pópúlískur flokkur ratar ekki inn í orðabók Háskóla Íslands, en orðfærið er tamt vinstri sinnuðum menntahrokamönnum sem nota það í fyrirlitningarskyni,en þó oftar pópúlískur öfga hægri flokkur.

Samkvæmt orðskýringu þá er pópúlískur stjórnmálaflokkur eða stjórnmálamaður sé sem telur sig fulltrúa venjulegs fólks (ordinary people) og vilja auka réttindi þess og völd. Frægustu pópúlistar fortíðarinnar eru Júlíus Sesar og Ágústus Rómarkeisarar.

Vinstri sinnað fjölmiðlafólk og menntaelíta notar hugtakið "pópúlískur" sem skammaryrði og reynir að koma því inn hjá fólki að samnefnari sé á milli "pópúlisma" og þess að vilja að lönd hafi stjórn á landamærum sínum. Ef stjórnmálaflokkur vill takmarka straum innflytjenda þá er sá í munni "vinstri sinnaða gáfumannafélagsins" hægri pópúlisti jafnvel þó hann eða hún sé ekkert hægri eða vinstri heldur vilji koma í veg fyrir stórslys í innflytjendamálum.

Fréttablaðið vandræðast yfir að hægri pópúlistaflokkar væru að auka fylgi sitt og nefnir Danska þjóðarflokkinn, Svíþjóðardemókrata og Sanna Finna. Þessir flokkar vilja allir eðlilega stjórnsýslu varðandi ólöglega innflytjendur. Blaðamaðurinn gleymir Fremskritspartiet í Noregi af einhverjum ástæðum. Allir þessir flokkar mælast nú með næstmesta fylgi allra stjórnmálalfokka í löndum sínum.

Hvað þá með flokka á Íslandi? Hvaða flokkar eru það sem halda því helst fram þeir séu flokkar venjulegs fólks sem samkvæmt skilgreiningu eru þá pópúlískir flokkar.  Verður þá ekki fyrst til að nefna Pírata og Vinstri græna. En þessir flokkar vilja hins vegar opin landamæri og þá falla þeir ekki undir hægrið eða pópúlisma hjá sjálftökumönnum á vinstri vængnum í pólitískum orðskýringum.

Að samsama sig með soranum

Charlie Hedbo var lítt útbreitt franskt ádeiluteikningarit,sem fór iðulega langt yfir öll velsæmismörk í lítilsvirðingu sinni gagnvart skoðunum annarra samborgara þar með talið trúarskoðunum. Blaðið birti ítrekað lágkúrulegar og hallærislegar sóðamyndir af Guði, Jesú, Múhameð og mörgum fleirum. 

Charlie Hedbo mátti birta þessar myndir og ádeilu vegna þess að við búum við rit- og skoðanafrelsi eða eins og merkur maður sagði eitt sinn. Klámið og ritfrelsið ganga hönd í hönd. Til að njóta þess góða þurfa menn að umbera hið slæma þó þeir þurfi ekki að samsama sig soranum.

Eitt er að virða rétt einstaklinga til að tjá sig þess vegna meiðandi og særandi fyrir marga. Hitt er að samsama sig þeim sora. Fáir málsmetandi evrópskir stjórnmálamenn hefðu tekið undir með Charlie Hedbo áður en starfsmenn blaðsins voru drepnir í hryðjuverkaárás. Þá var eðlilegt að fólk fylltist samúð og tækju sér  í munn "Je suis Charlie" til að lýsa andúð sinni á tilraunum til ritskoðunar og þöggunar.

Í dag var samþykkt að fella ákvæði um guðlast úr lögum. Í sjálfu sér skiptir það ekki miklu máli þar sem að almennt haturs ákvæði eru í almennu hegningarlögunum.

Þegar Alþingi var að samþykkja það að fella niður refisákvæði vegna guðlasts þótti þingmönnum Pírata sæma að koma upp í ræðustól Alþingis og lýsa því yfir um leið og þau greiddu atkvæði með afnámi gulasts út hegningarlögum og segja "Je suis Charlie" Hvað þýddi það? Að Píratar vilji að nú verði sótt að trúarskoðunum kristins fólks, múslima o.fl. og hæða og smá Jesús og Múhameð eins og Charlie Hedbo er þekkt fyrir þar sem ákvæði um guðlast er nú fallið úr lögum?

Kvennréttindi og tildur

Þessa daganna fer fram í Kanada heimsmeistarakeppni í knattspyrnu kvenna. Nokkuð annað er upp á teningnum hjá ríkisfjölmiðlinum vegna þeirrar keppni en heimsmeistarakeppni karla í fótbolta eða handbolta þar sem leikir voru nær undantekningarlaust sýndir í beinni útsendingu og fréttatímar færðir til sem og önnur dagskrá til að láta áhugafólk um þessar líkamshreyfingar ekki missa af neinu.

Heimsmeistarakeppni kevnna í fótbolta fer nánast alveg framhjá Ríkisútvarpinu. Engin leikur er sýndur í beinni útsendingu sem komið er. Samt segja fjölmiðlafræðingar erlendis að aldrei fyrr hafi verið jafnmikill áhugi almennings á þessari keppni og nú. Þó mikilvægt sé að fjölmiðlar virði jafnstöðu kynjanna þá verða þeir að taka mið af vilja og óskum neytenda, en slíkar óskir og vilja er erfitt að vita um meðan neytendum er ekki boðið upp á efnið. Vonandi sér RÚV að sér og sýni kvennaknattspyrnunni eðlilega virðingu með því að sýna úrslitaleikina.

Á sama tíma samþykkti Alþingi nánast samhljóða þ.19.júní að taka hálfan milljarð frá skattgreiðendum til að búa til sjóð varðandi konur og kvennabaráttu en gætti þess að það fjármagn rynni ekki til hluta sem skiptu máli til að auka réttindi kvenna þar sem þess gerist mest þörf. Þar sem tildursjóðurinn hafði jafn óljósa og ómarkvissa þýðingu þá er ekki hægt annað en taka ofan fyrir Sigríði Andersen fyrir að standa fast á sínu og greiða ekki atkvæði með sjóði með jafn ómarkvissa skipulagsskrá.

Er það í þágu kvennabaráttunnar að taka hálfan milljarð frá skattgreiðendum til að gera eitthvað sem með einhverjum hætti e.t.v. gæti tengst konum og kvennabaráttu.  Jafnvel þó að meiri líkur en minni séu á því að það skipti þessa baráttu engu máli en gæti útvegað nokkrum háskólakonum tekna við að skrifa lærðar úttektir og rit um kvennabaráttu liðinnar aldar.  

Hræðileg örlög

Forsíðufrétt Fréttablaðsins er um þau hræðilegu örlög sem bíða Garðabæjar. Samkvæmæt könnun sem blaðið vísar til þá eru íbúar Garðabæjar að eldast. Í fréttinni er fjallað um þau hræðilegu örlög sem bæjarfélagsins bíður vegna þessa óbreytanlega náttúrulögmáls.

Hvað skyldi nú valda þessari vá sem Garðbæingar standa frammi fyrir. Ekki er vafi á því að þar er um auðskýranlegar náttúrulegar orsakir að ræða. Þá er spurningin er eitthvað öðruvísi í Garðabæ en í öðrum samfélögum á höfuðborgarsvæðinu? Eftir því sem best verður séð þá er svo ekki. Meðalaldur í hverfum og bæjarhlutum verður hærri og svo kemur endurnýjun. Garðabær sker sig ekkert úr hvað þetta varðar og sömu lögmál gilda hér og í okkar nágrannalöndum.

Þessi forsíðufrétt Fréttablaðsins er dæmigerð ekki frétt. Talnaleg könnun og úrvinnsla er dæmi um leiki menntamanna sem hafa ekkert betra við tímann að gera á kostnað skattgreiðenda.

Þó þessi frétt um náttúrulega öldrun Garðbæinga sé dæmigerð ekki frétt þá er hún þó hátíð miðað við afkáralega síbyljufréttamennsku RÚV um "hörmulegt ástand" á sjúkrahúsum landsmanna.

Yfirráðasvæðið

Í frétt RÚV í morgun var sagt frá því að ísraelskar þotur hefðu gert loftárásir á Gasaborg o.fl staði m.a. þjálfunarbúðir hryðjuverkasamtaka. Fram kom að loftárásirnar hefðu verið gerðar vegna þess að eldflaugum hefði verið skotið frá Gasa á yfirráðasvæði Ísraela. Í síðari útgáfu var það nefnt innan landamæra Ísrael.

Yfirráðasvæði er eitt, en land er annað. Innan landamæra hefur líka sérstaka skírskotun. Eldflaugunum var skotið á Ísrael. Frjálst og fullvalda ríki. Ekki yfirráðasvæði eða innan landamæra heldur á Ísrael. Miðað við orðalag fréttar RÚV virðist fréttastofan ekki viðurkenna landamæri Ísrael eins og þau voru þó ákveðin fyrir tæpum 70 árum af Sameinuðu þjóðunum.

Hefði fréttinni ekki verið ætlað að vekja ákveðin neikvæð hughrif gagnvart Ísrael hefði hún verið svona:

"Í morgun svöruðu Ísraelar síendurteknum flugskeytaárásum með því að gera loftárásir á þjálfunarbúðir hryðjuverkasamtaka á Gasasvæðinu, en flugskeytunum er skotið á Ísrael frá Gasasvæðinu."

Fréttin er eingöngu sú að Ísraelsmenn svöruðu endurteknum árásum með gagnárás.  

Af hverju fjallar RÚV aldrei um stöðugar eldflaugaárásir frá Gasa á Ísrael en segir eingöngu frá því þegar Ísraelar bregðast við árásunum og þá með þessum endemum. Hvað skyldi valda þessu?

Vér einir vitum

Vér einir vitum sögðu einvaldskonungar sem töldu sig hafa þegið vald sitt frá Guði. Almúginn hafði því ekki rétt til að hafa aðra skoðun. Í lýðræðisþjóðfélagi eru gagnstæð viðhorf. Morgunblaðið hefur um áratugaskeið verið opið mismunandi skoðunum og sjónarmiðum. Þess vegna er blaðið og blogg blaðsins lifandi vettvangur skoðanaskipta.

Tjáningarfrelsið fer fyrir brjóstið á blaðamanninum Árna Matthíassyni, sem talar úr sömu háhæðum og einvaldskonungar til forna. Í pistli á miðvikudaginn bregður hann þeim um greindarskort sem finnst eitthvað athugavert við framlag Íslands á Feneyjatvíæringnum þar em Svisslendingur gerir mosku í kirkju.

Í greininni sem Árni skrifar á kostnað okkar áskrifenda Morgunblaðsins, sýnir hann helstu einkenni þess sem vinstri menn mundu kalla tilraun til fasískrar þöggunar. Að mati blaðamannsins eru þeir sem hafa skrifað eitthvað misjafnt um moskubygginguna í kirkju í Feneyjum á kostnað íslenskra skattgreiðenda samkynja hópur vanvita sem eru auk þess miðaldra hvítir kristnir karlmenn, andstæðingar múslima, á móti hommum, á móti femínistum og á móti listamönnum.

Það er huggun harmi gegn að mati blaðamannsins, að hópurinn er kominn af léttasta skeiði og hann opinberar þá von sína að maðurinn með ljáinn muni fljótlega höggva stór skörð í raðir þeirra sem eru á öðru máli en hann.

Ég hef gert athugasemdir við að mörgum tugum milljóna sé varið til að byggja mosku í kirkju í Feneyjum og umstangið í kringum það. Í fyrsta lagi finnst mér það sóun á almannafé. Í öðru lagi sé ég ekki að það sé í samræmi við þann tilgang að kynna íslenska myndlist. Í þriðja lagi er verkið sett upp til ögrunar. Við Íslendingar fengum á okkur bjánastimpil á árinu 2008 og ítrekun á því er óþarfur. Blaðamaðurinn ætti að skoða hvað kollegar hans á víðlesnum blöðum eins og t.d. Daily Telegraph og Le Figaro hafa um málið að segja.

Umræðan og sjónarmiðin í þessu máli eru aðallega varðandi noktun  almannafjár. Það skuli gengið framhjá íslenskum listamönnum við kynningu á íslenskri list í Feneyjum. Að ekki skuli kynnt íslensk list. Þessi atriði eiga erindi í þjóðfélagsumræðu í lýðræðislandi. Það hefur ekkert með afstöðu til homma, listamanna, kristni eða femínisma að gera. Blaðamanninum Árna Matthíassyni til upplýsingar þá vill nú þannig til að sá sem þetta skrifar er jákvæður í garð þessara hópa þannig að staðalímynd hans er líka röng.

Eftir að ég lét í ljós afstöðu mína á því að listaelítan skyldi ganga jafn freklega og raun ber vitni gegn íslenskum myndlistarmönnum og íslenskri myndlist hafa margir myndlistamenn haft samband við mig og gert mér grein fyrir hvernig ástandið er í spilltu umhverfi listaelítunar. þar sem sumir eru í náðinni en öðrum útskúfað eins og í svoét forðum. Því verður að breyta.

Þegar tugum milljóna króna er varið í moskubyggingu sem hefur engin tengsl við Ísland á kynningu íslenskrar myndlistar í Feneyjum, þá er eðlilegt að spurt sé. Erum við að verja peningum skattgreiðenda á réttan hátt. Getum við ekki gert betur?

Sú þöggun sem er varðandi þetta mál í íslenskum fjölmiðlum er ógnvekjandi en eftirtektarverð, lærisveinar Göbbels kunnu það fag út í æsar. Angi af sama meiði er umrædd grein blaðamannsins Árna Matthíassonar.

Grein sem birtist í Morgunblaðinu 16.5.2015. NB:

Ein leiðrétting; í næstsíðustu mgr. "á kynningu íslenskrar myndlistar" í stað kynningarhátíð myndlistar.

Undarlegra en skáldsaga

Bók Eggerts Skúlasonar "Andersen skjölin", er á köflum eins og æsispennandi reyfari. Lykilmenn hittast á bílastæði Árbæjarkirkju í skjóli nætur og stjórnarformaður FME biður leigubifreiðastjóra að vera vitni þegar hann afhendir mikilvægt bréf um miðja nótt.

Rakið er hvernig veist var að einstaklingum með algerri valdníðslu og einstaklingar sviptir lífsviðurværi og virðingu samfélagsins að ástæðulausu. 

Þáttur fjölmiðlana er líka eftirtektarverð einkum fjölmiðilsins sem höfundur er nú ritstjóri hjá. Fjölmiðlamenn og  álitsgjafar bregðast og samsama sig ógnarherferð og hatri, fólk eins og t.d. Egill Helgason og Ingi Freyr Vilhjálmsson.

Háskólamenn bregðast og taka þátt í þessum sama hatursleik og samkvæmt bókinn þá skora þeir hæst í því efni prófessor Þorvaldur Gylfason og Vilhjálmur Bjarnason nú alþingismaður.

Á sama tíma er athyglsvert að lesa umfjöllun um fjölmiðlamann sem stendur upp úr í þessum hremmingum en það er Sigmar Guðmundsson ritstjóri Kastljóss. Í bókinni er aðkoma hans að því að leiða ákveðinn sannleika í ljós rakin og á Sigmar og fréttastofa RÚV heiður skilið fyrir að hafa hvergi hvikað í að bera sannleikanum vitni hvað þetta varðar.

Þó mörgum bregði vafalaust við margar þær opinberanir sem fram koma í bókinni þá þarf fólk að lesa bók eins og þessa til að átta sig vel á því hve eisntaklingurinn má sín lítils og hvað það eru í raun fáir sem eru tilbúnir til að leggja einhverja lykkju á leið sína í andrúmslofti glæpavæðingar til að gæta mannréttinda samborgara sinna. En á sama tíma margir sem vilja leiða saklaust fólk á höggstokkinn.

 

 

Björk bullar

 Þegar Björk Guðmundsdóttir söngkona setur fram hugleiðingar um alþjóðamál þá vekur það athygli af því að hún er góður söngvari, en ekki vegna þess að greining hennar sé brillíant hvað þá heldur gáfuleg. Fjölmiðlamenn hlaupa á eftir frægu fólki sem iðulega setur fram mis gáfuleg ummæli oft til að halda sér í umræðunni í auglýsingaskyni.

Ekkert skal fullyrt um að ofangreindar hvatir ráði því að Björk Guðmundsdóttir söngkona skuli bulla um hryðjuverkaárásirnar í Kaupmannahöfn og París. Björk tengir hryðjuverkaárásir Íslamista í þessum löndum við hernað þeirra erlendis eins og hún kallar það. En er það svo? Liggur ekki fyrir hvað var orsök hryðjuverkaárásanna í París og Kaupmannahöfn?

Í París var ráðist á höfuðstöðvar teiknimyndablaðs sem birti dónalegar myndir og að mínu mati ósæmilegar af Múhameð spámanni, Jesú og fleirum. Orsök árásarinnar var myndbirtingin. Ráðist var gegn tjáningarfrelsinu. Í sömu atrennu var ráðist á Gyðinga vegna trúarskoðana þeirra. Hryðjuverkaárásin í París hafði því ekkert með hernað Frakka að gera. Hún var annars vegar atlaga að tjáningarfrelsinu og hins vegar vegna haturs á Gyðingum.

Í Kaupmannahöfn var það sama upp á teningnum. Ráðist var á bænahús Gyðinga vegna haturs á Gyðingum og saklaus borgari drepinn þegar markmiðið var að drepa sænskan teiknara vegna teikninga af Múhameð. Aftur atlaga að tjáningarfrelsinu og Gyðingahatur.

Það er með miklum ólíkindum að á samfélagsmiðlunum skuli sumt vinstra fólk bera blak af þessu rugli í söngkonunni, sem er með yfirlýsingum sínum í fyrsta lagi að rugla saman orsök og afleiðingu og í öðru lagi að bera blak af hryðjuverkamönnum á fölskum forsendum.

Baráttan gegn hryðjuverkum Íslamista er óhjákvæmileg og það er slæmt þegar fólk í vestrænum löndum telur sig vera friðflytjendur þegar það í raun samsamar sig með glæpamönnum. 

Við gerum venjulegu fólki í Evrópu sem játar Íslam ekki verri óleik en að taka ekki hart á móti glæpum Íslamistanna.