Brennur Borgarinnar

Í gær birtist vörpulegur borgarstarfsmaður á skjánum og sagði frá starfi borgarinnar við að gera brennur víðsvegar um borgina.

Sú var tíðin að Reykjavíkurborg kom þetta óverulega við. Þá var borgin bara með eina brennu þar sem nú er Kringlan. Á þeim tíma voru krakkar að hamast í frítíma frá skólanum við að búa til brennur. Undirbúningurinn tók allan desember og það var bankað upp á í hverri íbúð og víðar og sníktur eldsmatur.

Við krakkarnir lærðum mörg nauðsynleg handbrögð við undibúning brennunar bæði að hlaða með réttum hætti, byggja frumstæð hífingartæki, aga, samvinnu o.fl. o.fl. Allt var það af hinu góða og ungdómurinn lærði handbrögð og útsjónarsemi sem hefur reynst mörgum ómetanlegt veganesti í lífinu.

Óneitanlega vorum við sem tilheyrðum ungdómnum í nágrenni Ægissíðunnar í Reykjavík vestur á þeim tíma ánægð með það þegar okkar brenna sló út einu borgarbrennuna að stærð og var sú stærsta í borginni.

Áratugum síðar sat ég í stjórn íþróttafélags í síðasta þorpi Reykjavíkur "Árbæjarhverfinu" og varð undrandi þegar formaðurinn mæltist til þess að við stjórnarmenn færum að ganga frá brennu á svæði félagsins. Mér varð á orði en krakkarnir. Nei sagði formaðurinn þeir koma ekki nálægt því það er allt og hættulegt og þau geta það ekki.

Nú enn nokkrum áratugum síðar er þetta líka fyrir bí. Borgin sér um þetta. Borgarstarfsmenn safna í brennur og ganga frá þeim að öllu leyti frá upphafi til þess að þær verða eldinum að bráð og í þeim slokknar allt á kostnað skattgreiðenda.

Æskileg þróun?

Alla vega læra krakkarnir ekki vinnu- og handbrögð og kynnast ekki þeim aga sem þarf til að búa til góða brennu. Sýndarveruleiki tölvuleikjanna er tekinn við- hann er sjálfsagt ekki eins hættulegur.

Þróunaraðstoð, kapítalismi, fátækt og framfarir.

Jóhanna Sigurðardóttir sagði þegar hún varð forsætisráðherra að ósigur kapítalismans væri algjör og Steingrímur J. tók undir. Fullyrðingar Jóhönnu og Steingríms um andlát kapítalismans var röng.  Vinstra fólk básúnar oft fullyrðingar eins og þessar, en skoðar ekki samtímaheimildir hvað þá söguna.

Frá því að Kína tók upp markaðshagkerfi hafa 300 milljónir manna komist frá fátækt til bjargálna á rúmum áratug. Allan tímann sem Maó og hans nótar ríktu dóu milljónir Kínverja úr hungri og skorti á brýnustu lífsnauðsynjum öðrum. Fátækt var landlæg.

Í grein sem Fraser Nelson skrifaði í Daily Telegraph annan í jólum "Capitalism is another good news story at Christmas" bendir hann á auglýsingar um að malaría drepi einn einstakling á mínútu í Afríku og áskorun til fólks að hjálpa. Nelson segir m.a. að það sem auglýsingarnar segi ekki sé hvernig Afríkubúar séu að hjálpa sér sjálf. Malaría sé á hraðara undanhaldi en nokkru sinni áður og dauðsföll af hennar völdum helmingur þess sem var í byrjun aldarinnar. Sömu sögu er að segja um  vannæringu. Vannæring hefur aldrei verið minni í Afríku.

Árið 2015 hefur verið sérstakt ár fyrir Afríku. Engin nýgengni lömunarveiki hefur verið tilkynnt í ár. Aids smit eru helmingi færri en fyrir 15 árum. Stuðningur erlendis frá hefur haft mikla þýðingu en það gleymist, að mikilvægasta aflið á bak við þessa jákvæðu þróun er aukin markaðshyggja. Viðskipti færa mun meiri peninga, velmegun og hreinlæti til Afríku en þróunaraðstoð.

Viðskipti milli landa Afríku hefur fimmfaldast á 15 árum, farsímar eru eins algengir í Nígeríu og Suður-Afríku og í Bretlandi. Velgjörðaraðilar og þróunarstofnanir segja ekki þessa sögu og hafa ekki sömu sýn á nútímann og t.d. Bill Gates sem segir að þróist hlutirnir með sama hætti næstu 20 árin og frjálst markaðshagkerfi ríki og frjáls viðskipti þá verði engin fátæk lönd lengur í heiminum. Leiðin til bætra kjara er með sjálfshjálp og frjálsum viðskiptum á grunvelli markaðshyggjunnar ekki sósíalismans, sem Evrópuríki eru svo upptekin við að gera að sínum veruleika í dag.

Margir geta sagt að Bill Gates sé full bjartsýnn, en séu skoðaðar hagtölur þá benda þær allar til þess að hann hafi rétt fyrir sér. Eða eins og Nelson segir í lok greinar sinnar:

"Þetta er saga sem ekki er sögð mjög oft. Hún er samt saga aldarinnar. Alþjóðavæðing dreifir hugmyndum, lyfjum og auði. Hún dregur úr misrétti og færir fólk nær hvert öðru. Með aukinni markaðshyggju gæti fátækt heyrt sögunni til eftir allt saman."

Umburðarlyndi, friður og von

Helgisagan um fæðingu Jesú felur í sér boðskap friðar, vináttu og samhyggðar.

Í aldanna rás hefur kristin trú og kristin kirkja gengið í gegn um margvíslega þróun eins og raunar öll þau trúarbrögð sem veita rými fyrir sjálfstæða hugsun. Jesús segir sjálfur, að þú, hver sem þú ert, megir nálgast hann á þínum forsendum. Kirkjan hefur iðulega þrengt kostina, en þar er vikið af þeirri leið sem Jesús sjálfur boðaði.

Kristnir söfnuðir og kristið fólk er ofsótt um víða veröld. Engin trúarhópur þarf að þola jafn miklar ofsóknir og kristnir. 

Kristnir söfnuðir þurfa að gæta þess,sem Jesús boðar í 34 og 35 versi 13.kafla Jóhannesarguðspjalls þegar hann segir:

"Nýtt boðorð gef ég yður, að þér elskið hvert annað. Eins og ég hef elskað yður skuluð þér einnig elska hvert annað. Á því munu allir þekkja að þið eruð mínir lærisveinar".

Þess vegna ber okkur að koma trúarsystkinum til virkrar hjálpar hvar svo sem er í heiminum þegar að þeim er sótt og leiðtogar kristinna safnaða og kirkjunnar verða að leggja sín lóð á þá vogarskál, að gætt sé hagsmuna og réttinda kristins fólks- með virkum hætti. Þannig að heimurinn sjái að kristið fólk elskar hvert annað og sættir sig ekki við ofsóknir eða harðræði gagnvart öðru kristnu fólki.

Kristin samfélög eru umburðarlyndustu samfélög í heiminum. Þar gilda mannréttindi, grunduð á virðingu fyrir einstaklingnum og réttindum hans. Á viðsjálverðum tímum eins og þeim sem við lifum nú er því mikilvægt að kristni heimurinn villist ekki af leið heldur hafi stöðugt í huga þau grunngildi sem þessi framþróun byggir á og samþykki engan afslátt á mannréttindum en sæki fram til að gera samfélagið betra.

Trú, von og kærleikur er inntak kristinnar boðunar. Það sem þér viljið að aðrir menn gjöri yður það skuluð þér og þeim gjöra.

Gleðileg jól.

Þegar sorgin ber að dyrum

Ákveðinn hópur berst gegn kirkju og kristni af miklum ákafa. Almennt er þetta ekki fólk sem tilheyrir öðrum trúarbrögðum. Þekking á trúarbrögðum eyðir fordómum á meðan vanþekkingin og bókstafstrúin sem henni er venjulega samfara eykur á þá. Aukin vanþekking fólks á kirkju og kristni hefur leitt til þess að engin íslensku stjórnmálaflokkanna myndar lengur varðstöðu um kristlegar lífsskoðanir og trúarleg gildi.

Ég spurði vin minn sem er í þjónustu kirkjunnar að því í gær af hverju hann hefði ekki mætt á ákveðna samkomu. Hann sagði að það væri vegna þess að hann hefði verið kallaður til vegna skyndilegs sorgaratburðar sem hefði átt sér stað í þann mund. Síðan hefði hver atburðurinn rekið annan og því hefði hann gegnt þeirri starfsskyldu sinni að vera til staðar þar sem válegir hlutir hefðu orðið til að veita styrk og von.

Þeir sem gagnrýna kristna kirkju og þjóna hennar átta sig ekki á eða vilja ekki vita hve mikilvægu samfélagshlutverki kirkjan gegnir og hvað hún er nauðsynleg fyrir stærstan hluta fólksins í landinu. Stöðugt nagg og nag út í kirkjuna og kirkjunar þjóna eru óverðskuldaðir og rangir. Kirkjan og kirkjunar þjónar gegna mikilvægu þjónustuhlutverki í þjóðfélaginu.

Við skulum minnast þess þegar jólahátíðin fer í hönd að það eru ekki allir jafn heppnir og þeir sem njóta samveru með sínum nánustu í góðu yfirlæti. Í kjölfar lesturs jólaguðspjallsins kann presturinn að vera kallaður til, þar sem válegur atburður hefur orðið og þarf að gegna þar erfiðu og vandasömu hlutverki fyrir fólk í neyð. 

Slík sáluhjálp er nauðsynleg og gerir miklar kröfur til þeirra sem hana veita.

Heimskupör

Ríkisstjórnin hefur komið sér hjá því að móta eigin utanríkisstefnu. Í stað þess hefur hún játast undir hvað eina sem Evrópusambandinu þ.e. Angelu Merkel og Francois Hollande hefur dottið í hug.

Ein birtingarmynd þessa er vanhugsað viðskiptabann á Rússa á forsendum Evrópusambandsins. Afleiðing þessarar stefnu íslensku ríkisstjórnarinnar veldur þjóðarbúinu tjóni sem nemur mörgum milljörðum. Sjálfar aðgerðirnar gegn Rússum eftir kokkabókum Evrópusambandsins valda þeim engu tjóni. Við erum ekki að selja þeim þær vörur sem viðskiptabannið tekur til.

Hvaða vitræna glóra er í því að fórna þjóðarhagsmunum vegna ævintýraferðar Evrópusambandsins og Bandaríkjanna í Austurvegi, sem okkur kemur minna en ekkert við.

Það er dýrt að vera með ríkisstjórn sem metur hagsmuni Evrópusambandsins meira en þjóðarhag.

Er þetta allt tóm vitleysa?

Útlendingastofnun vísaði ólöglegum innflytjendum úr landi í samræmi við lög og reglur. Dómsmálaráðherra sá ekki ástæðu til að gera neitt þrátt fyrir ábendingar. Lögreglan framfylgdi þá niðurstöðu Útlendingastofnunar í samræmi við lög og reglur.

Fjöldi fólks lét þá skoðun í ljósi að full harkalega væri gengið fram miðað við aðstæður, þar á meðal ég, og ráðherra hefði átt að gera ráðstafanir sem henni voru tiltækar með tilliti til læknismeðferðar ungs barns. Þá upphófst sérkennilegur farsi sem lauk í dag með að hinum brottvísuðu ólöglegu innflytjendurm er nokkrum dögum síðar veittur ríkisborgararéttur.

Alþingi veitir ólöglegum innflytjendum ríkisborgararétt þvert á venjur og reglur í þeim málum. Af hverju? Af því að ráðherra gerði mistök eða af því að Útlendingastofnun gerði mistök? Eða gerði lögreglan e.t.v. mistök þegar hún framfylgdi lögunum? Eða e.t.v. vegna þess að það eru komin opin landamæri á Íslandi?

Starfsfólk Útlendingastofnunar getur vart litið á þennan farsa frá dómsmálaráðherra og Alþingi öðrum augum en sem algjört vantraust á sig. Hvað gerir starfsfólk með sjálfsvirðingu þegar sjálft Alþingi og æðsti yfirmaður dómsmálaráðherra lýsir algjöru vantrausti á viðkomandi starfsfólk. Það segir upp. Þakkar pent fyrir sig og fer úr þjónustu svona bullukolluliðs.

Eftir stendur spurningin er svo komið að meiri hluti Alþingis vilji opin landamæri. Vinnubrögðin undanfarið benda til þess. Þá er líka eðlilegt að leggja Útlendingastofnun niður.

Þessi farsi styðst ekki við neinar venjur eða reglur í stjórnskipun eða stjórnarfari, heldur fer þvert á allt slíkt. Er svo komið að allir þingflokkar á Alþingi vilji opin landamæri. Annað verður ekki séð. Þá hefur Sjálfstæðisflokkurinn brugðist stórum hópi stuðningsmanna sinna enn einu sinni.  

Meiri pening

Herferð svonefndra hollvina RÚV stendur nú yfir. Hún miðar að því að þyngri byrðar verði lagðar á skattgreiðendur til að óráðssíðan og stjórnleysið geti haldið áfram í óbreyttri mynd á Ríkisútvarpinu.

Í raun snýst barátta þeirra sem telja sig hollvini RÚV um það að ná peningum frá þeim sem hafa engan áhuga á að styðja RÚV. Í stað þess að borga sjálfir eins og raunverulegir hollvinir gera krefjast þeir að aðrir verði með lögum skyldaðir til að borga fyrir þá.

Í gær birtist könnun í Bretlandi þar sem gerð var grein fyrir því að meiri hluti fólks sækir sér fjölmiðlun eftir öðrum leiðum en í gegn um dagblöð og hefðbundið útvarp og sjónvarp. Þeir sem stjórna því í hvað peningar skattgreiðenda fara, ættu að gaumgæfa það að gríðarleg breyting hefur orðið og er að verða á fjölmiðlun og RÚV stendur eftir að mörgu leyti eins og nátttröll, sem hefur ekki tileinkað sér nýungar og hagræðingu á fjölmiðlamarkaði.

Minni og minni huti þjóðarinnar nýtir sér þjónustu RÚV  og þess vegna er réttara að gera meiri kröfur til RÚV um hagræðingu og nýungar en að seilast alltaf dýpra og dýpra í vasa skattgreiðenda til að viðhalda náttrölli.

Sé það einlægur vilji þeirra sem telja sig vera hollvini RÚV á grundvelli þess að standa vörð um íslenska menningu og tungu, þá væri eðlilegra að ríkisvaldið styrkti verkefni á því sviði í staðinn fyrir að halda úti rándýrri stofnun sem aðallega miðlar afþreyingarefni.

Nú reynir á hvort fjárveitingarvaldið gætir hagsmuna fólksins í landinu eða heykist enn einu sinni í þeirri varðstöðu og lætur undan fámennum kröfugerðarhópi.

Birgitta, Björk og Katrín og orsök og afleiðing

Kapteinn Pírata sagðist hafa verið í miklum sálarháska vegna setu við hlið Jóns Gunnarssonar fyrir ári síðan. Svo var að heyra að kapteinninn, Birgitta Jónsdóttir hefði beðið varanlegan sálrænan skaða af þessari hjásetu Jóns.

Jón Gunnarsson stóð upp á Alþingi til að bera af sér áburð Birgittu og sagðist ekki vita til annars en hann væri hin dánumannlegasti til hjásetu og hefði frekar verið sóst eftir honum til slíkra hluta en að við því væri amast.

Væntanlegur formaður Hræðslubandalagsins, Katrín Jakobsdóttir nú formaður Vinstri grænna sagði þá úr ræðustól Alþingis að þetta væri mátulegt á Jón þar sem hann hefði talað óvirðulega um Björku Guðmundsdóttur söngkonu. Kapteinninn, Birgitta sagði að þar sem Jón hefði talað niður til Bjarkar þá hefði hún áttað sig á því hversu ömurlegur sessunautur Jón hefði verið ári áður.

Þjóðin getur verið stolt af því að eiga þingmenn sem greina jafn vel og þær Katrín og Birgitta orsök og afleiðingar. Katrín telur að ummæli Birgittu um ömurleika hjásetu Jóns verði réttlætt á þeim grundvelli að Jón hefði talað óvirðulega um Björk söngkonu. Birgitta segir þá að tilefni þess að hún taldi Jón Gunnarsson ógeðfelldan sessunaut hafi verið ummæli hans um Björku söngkonu.

Jón Gunnarsson og Birgitta Jónsdóttir sátu ekki saman þegar Jón sagði þessi orð um Björku og andstyggð Birgittu á hjásetu Jóns gat því ekki komið til nema vegna þess að hún sé kona svo forvitri að hún hafi vitað af því að Jón mundi í framtíðinni tala óvirðulega um Björk og því þjáðst í hjarta sínu og líkama yfir því sem mundi gerast í framtíðinni meðan Jón sat í makindum við hlið hennar og uggði ekki að sér.

Tilvonandi formaður Hræðslubandalagsins hefur ekki sömu skynjunarhæfileika um það ókomna og Birgitta, en sér orsakasamband milli þess að Jón sé slæmur til hjásetu og þeirra orða sem hann viðhafði um Björku söngkonu.

Slík næmni fyrir orsök og afleiðingu hefur sjaldan heyrst úr ræðustól Alþingis og hafa margir þó átt þar góða spretti. Þær Birgitta og Katrín Jakobs eiga þakkir skildar fyrir að opinbera þjóðinni með jafn skírum hætti þá rökrænu samfellu sem hugsun þeirra einkennist af.

Heilögu kýrnar

Sú var tíðin að hvorki mátti gagnrýna forseta lýðveldisins eða Hæstarétt. Þessar stofnanir og einstaklingar voru heilagar kýr í íslensku samfélagi. Sem betur fer hefur þetta breyst enda geta hvorki æðstu embættismenn, stofnanir eða einstaklingar sem gefa sig í opinbera umræðu átt þá kröfu að njóta ævarandi friðhelgi.

Björk Guðmundsdóttir söngkona er nú í þeim hópi þar sem áður voru forsetinn og Hæstiréttur. Hún er hin heilaga kú sem ekki má gagnrýna óháð því hvað hún segir eða gerir.

Björk Guðmundsdóttir er góð söngkona og hefur sem slík aukið hróður lands og þjóðar. Góður söngvari er samt ekki hæfari til að fjalla um stjórnmál eða náttúruvernd frekar en hver annar. Lalli stjörnu lögmaður verður ekki þar með sérfræðingur í loftslagsmálum. Mummi múrari  sem er listamaður á sínu sviði verður ekki þar með sérfræðingur í heilbrigðismálum. Björk, Lalli og Mummi eru frábær á sínum sviðum en það gerir þau að engu leyti hæfari til að fjalla um almenn þjóðmál frekar en hvern annann meðal Guðmund eða Guðmundu.

Björk Guðmundsdóttir naut þess að fá aðgang að fréttatíma Sky sjónvarspsstöðvarinnar. Þar lét hún óviðurkvæmileg orð falla um helstu ráðamenn þjóðarinnar. Slík framsetning er til þess fallin að gera lítið úr landi og þjóð eins og því miður allt of margir nýttu sér eftir bankahrunið. Það varð þeim ekki til framdráttar en oft til mikils skaða fyrir þjóðina.

Björk Guðmundsdóttir verður að gæta að því að á hana er hlustað vegna þess að hún er listamaður en ekki vegna þekkingar hennar á öðrum sviðum. Á henni hvílir því mikil ábyrgð meiri en á Lalla og Mumma sem njóta ekki alþjóðlegrar viðurkenningar sem listamenn þó þeir séu það á sínu sviði eins og Björk. Þegar Björk fer út fyrir velsæmi eins og hún gerði í þessu tilviki þá er eðlilegt að hún sé gagnrýnd og slík gagnrýni er réttmæt.

Galendahópurinn sem gerir nú hróp að þeim sem beina réttmætri gagnrýni að Björk vegna óviðurkvæmilegra ummæla hennar virðast ekki átta sig á því að með því að hefta tjáningarfrelsið er vegið að einni mikilvægustu stoð lýðræðissamfélagsins. 

Hræðslubandalagið

Róbert Marshall alþingismaður hefur lagt til að stofnun nýs Hræðslubandalags. Það á að vera bandalag Pírata, VG, Samfylkingar og Bjartrar Framtíðar. Samskonar bandalag og myndar meiri hlutann í Reykjavík með þeim árangri sem Reykvíkingar finna daglega á holóttu gatnakerfi og skertri þjónustu.

Markmið Hræðslubandalagsins er að koma í veg fyrir að ótti þingmanna Bjartrar Framtíðar við að kjósendur hafni þeim í næstu kosningum ,eins og skoðanakannanir benda til, verði að veruleika. Önnur markmið koma þar á eftir, en höfundur hins nýja Hræðslubandalags talar um félagsmálaöfl og umbótaöfl. Eins og aðrir stjórnmálaflokkar falli ekki í þann flokk líka.

Á sama tíma og þingmenn Bjartrar Framtíðar taka þátt í einu galnasta málþófi sem sett hefur verið á svið á Alþingi talar höfundur Hræðslubandalagsins um að þeir flokkar sem standa að málþófinu séu líklegastir til að koma með jákvæða breytingu á íslensku stjórnmálalífi og ýta því upp úr þeirri forarvilpu sem það er í dag.

Þetta er eins og hrútaberin sögðu á sínum tíma: "Við erum epli sögðu hrútaberin".