Sannleikurinn og meirihlutinn

Í morgunútvarpinu gagnrýndi fréttastjóri Ríkissjónvarpsins nafngreindan bandarískan þingmann fyrir að vera slíkt afturhald og fáráð að draga í efa að loftslagsbreytingar væru af mannavöldum. Fréttastjórinn benti á að 97% vísindamanna héldu því gagnstæða fram og þá þyrfti  ekki frekari vitnana við.

Galileo Galilei hélt því fram að jörðin snérist í kringum sólina en aðrir vísindamenn þess tíma héldu fram því gagnstæða. Galilei þurfti að vinna það sér til lífs að afneita skoðunum sínum og 99% vísindamanna þess tíma hrósuðu sigri. En samt snérist þó jörðin í kringum sólina.

Meiri hluti vísinda- og fræðimanna þurfa ekki að hafa rétt fyrir sér. Má minna á gleðidans fræðimanna um efnahagsmál fyrir hrun og hvernig þeir sem andæfðu og héldu því fram að guðdómlegi gleðileikurinn um að búa til auðæfi úr engu gengi aldrei upp voru hæddir og hrakyrtir. Eða aðgerðir vegna sel- eða hvalveiða þar sem ögfarnar bera skynsemina ofurliði.

Tim Yeo formaður nefndar breska þingsins um orkumál og loftslagsbreytingar segir að hnattræn hlýnun þyrfti ekki að vera af mannavöldum, heldur geti náttúrulegar aðstæður valdið þeim breytingum sem hafa orðið. Tim Yeo var umhverfisráðherra í ríkisstjórn John Major og harðasti baráttumaðurinn fyrir hörðum aðgerðum til að koma í veg fyrir losun kolefnis út í andrúmsloftið. Árið 2009 sagði hann að þeir sem andæfðu hnattrænni hlýnun af mannavöldum mundu þagna innan 5 ára vegna. Nú telur hann staðreyndirnar um hnattræna hlýnun af mannavöldum ekki eins augljósar. Sá stimpill verður því ekki hengdur á Tim Yeo að hann sé öfgamaður í afneitun.

Þrátt fyrir það að ég dragi í efa að meiri háttar loftslagsbreytingar stafi af mannavöldum þá skiptir samt máli að við göngum um jörðina og auðlindir hennar af virðingu og gætni.  Góð umgengni, nýting og umhverfisvernd skipta miklu máli vegna svo margra hluta sem eru mikilvægir fyrir gott líf og velferð jarðarbúa í framtíðinni. Það að hrapa að niðurstöðum á hæpnum forsendum er hins vegar allt annað mál

Flórinn hans Steingríms J. og Jóhönnu.

Jóhanna Sigurðardóttir og Steingrímur J. Sigfússon dæsa mæðulega og andvarpa þegar þau eru spurð erfiðra spurninga af fjölmiðlum og svara síðan staðlað "Já en það varð hrun" og "Við þurftum að moka flórinn eftir Íhaldið og Framsóknarflokkinn"

Staðreyndin er nú samt sú að hér urðu helstu viðskiptabankarnir gjaldþrota, en þjóðfélagið hélt áfram vegna neyðarlaganna og réttra viðbragða og vinnubragða.  Þannig tókst að afstýra hruni. Flórinn sem þau vitna í hefur aldrei verið skilgreindur. En hvað skilja þau Jóhanna og Steingrímur eftir sig.

Seðlabankinn keypti nýlega evrur á gjaldeyrisútboði á 233 krónur. Opinbera gengið var þá 167 krónur. Gengi krónunnar er því skráð um 30-40% of hátt.

Kaupmætti er haldið uppi með falskri gengisskráningu.

Verðbólga hefur verið viðvarandi allt kjörtímabilið og fer nú vaxandi.

Heildarskuldir ríkisins eru yfir 1500 milljarðar auk 500 milljarða króna skuldbindingar vegna lífeyrisréttinda og Íbúðalánasjóðs.  Hver á að takast á við vanda 2 þúsund milljarða skulda ríkisins?

Vaxtakostnaður ríkisins er 90 milljarðar á ári eða andvirði helmings verðmætis fiskafla úr sjó við Ísland árlega. Hver á að takast á við þann vanda og leysa hann.

Seðlabankastjóri lýsir því yfir að Íbúðalánasjóður sé í raun gjaldþrota hver á að takast á við það.

Vandi skuldsettra heimila vegna verðtryggingarránsins er algjörlega óleystur hver á að leysa það.

Jóhanna og Steingrímur hafa ekki mokað neinn flór. Þau hafa því tafið þá uppbyggingu sem var hafin þegar Samfylkingin ákvað að gera byltingu með VG í janúar 2009 til að tryggja sér völd og aukin áhrif. 

 Það þarf kjark, dugnað og áræði til að takast á við þau vandamál sem þetta ólánsfólk skilur eftir sig og það verður ekki létt verk að hreinsa þá rotþró.

Andlitslyfting Vinstri grænna í anda Pútíns

Steingrímur J. Sigfússon er klókur stjórnmálamaður. Hann áttar sig á því að hann hefur glastað trausti sem stjórnmálamaður og glutrað niður fylgi Vinstri grænna. Stór hluti þingflokksins hefur yfirgefið flokkinn á kjörtímabilinu.  Hvað átti Steingrímur að gera annað en taka Pútín bragðið.

Medvedev Vinstri grænna í líki Katrínar Jakobsdóttur kom fram nokkrum klukkustundum eftir afsögn Steingríms og sagðist ætla að taka við. Þannig að Gerska ævintýrinu er ekki lokið og enn tekur þessi arftaki Kommúnistaflokks Íslands fyrirmyndir austan frá Volgubökkum. 

Steingrímur J. segir að kjósendur séu svo vitlausir. Þeir skilji ekki hvað hann og Jóhanna séu búin að leiða þjóðina farsællega þess vegna ætlar hann að hætta.  Sem stjórnmálamaður hefur Steingrímur glatað öllu trausti ekki vegna þess hve kjósendur séu vitlausir. Kjósendur dæma Steingrím af verkum sínum eins og þeim að afsala Arion og Íslandsbanka til erlendra vogunarsjóða. Eyða 50 milljörðum í gjaldþrota sparisjóði, kaupa tryggingarfélag fyrir á annan tug milljarða. Síðast en ekki síst reyna ítrekað að koma hundraða milljarða skuldaklafa á fólkið í landinu með Icesave landráðasamningum.  Steingrímur er rúinn trausti og fylgi vegna þess að kjósendur eru ekki eins heimskir og hann lætur í veðri vaka.

Katrín Jakobsdóttir er velmeinandi kona. Það er ekki samasem merki á milli þess og vera góður stjórnmálamaður. Það sem Katrín hefur sýnt af sér er nánast ekki neitt þrátt fyrir fjögurra ára setu sem ráðherra í ríkisstjórn. Hún er þekkt fyrir að segja þegar hlutir eru komnir fram yfir síðasta söludag ákvarðana að hún sé búin að setja málið í ferli. Þekktasta ferlisverkið er stjórnkerfi Hörpunar sem hún setti í ferli þegar Hörpuhneykslið var afhjúpað fyrir ári. Síðan þá hefur stjórnkerfið ekkert breyst og ekkert fréttist af ferlisverki Katrínar frekar en öðrum slíkum á hennar borði eða snöfurmannlegum ákvörðunum ráðherrans.

Skyldi þessi andlitslyfting í anda Pútín bjarga Vinstri grænum frá algjöru afhroði í  kosningunum.

Jón Ásgeir fékk ekkert út út málsókninni.

Það er lærdómsríkt að fylgjast með hvernig fjölmiðlar gera grein fyrir fréttum. Þegar Hæstiréttur felldi dóm í máli Björns Bjarnasonar gegn Jóni Ásgeiri Jóhannessyni mátti fyrirfram búast við að fjölmiðlar sem eru undir handarjaðri Jóns Ásgeirs mundu gera hlut hans sem hagfelldastan, en að hluta til var það ekki alveg rétt þó tilburðir væru í þá áttina.

Í einfaldleik sínum snérist málið um það að Jón Ásgeir Jóhannesson krafðist þess að ákveðin ummæli í bók Björns Bjarnasonar "Rosabaugur yfir Íslandi" yrðu dæmd dauð og ómerk, Björn yrði dæmdur til refsingar, til að greiða Jóni miskabætur, greiðslu til að birta dóminn og málskostnað. Af hálfu Björns var krafist sýknu og á það bent að þau ummæli sem um væri að ræða hefðu þegar verið ómerkt af Birni sjálfum þar sem hann hafði birt yfirlýsingu á netsíðu sinni og yfirlýsingu í Morgunblaðinu þar sem hann leiðrétti ummælin.

Niðurstaðan í Hæstarétti er sú að Björn var sýknaður af öllum ávirðingum Jóns Ásgeirs. Þau ummæli sem Björn hafði þegar lýst dauð og ómerk voru ómerkt. Eftir því sem næst verður komist vegna þess að eintök úr 1. prentun þar sem umrædd ritvilla sem Jón Ásgeir gerði svona mikið úr voru ekki innkölluð.

Málið er ekki flóknara. Jón Ásgeir fékk ekkert þegar upp er staðið út úr málinu. Hann var á sama stað og þegar hann lét lögmann sinn byrja málareksturinn gegn Birni. Björn hefur hins vegar fengið staðfestingu á því að afsökunarbeiðni hans á ritvillunni í bókinn var fullnægjandi og dómsvaldið gerir ekki frekari athugasemdir við það.  Miðað við þá niðurstöðu hefði mátt ætla að fyrirsagnir annarra fjölmiðla en heyra undir Jón Ásgeir hefði verið eitthvað á þessa leið:

"Björn vann málið gegn Jóni Ásgeiri"   "Jón Ásgeir náði engu fram í málarekstri gegn Birni Bjarnasyni" eða eitthvað ámóta.

Þess vegna er athyglisvert að sjá með hvaða hætti fréttastofa Ríkisútvarpsins sem rekið er fyrir fé skattgreiðenda greindi frá málinu en þar sagði:

"Dómur Hæstaréttar er að nokkru samhljóma niðurstöðu Héraðsdóms Reykjavíkur, það er að segja að því leyti að tvenn ummæli eru ómerkt. Þau fjalla annars vegar um hvernig brot Jón Ásgeir hafi verið dæmdur fyrir í Baugsmálinu og hins vegar ummæli sem dómurinn taldi villandi um fyrir hversu marga ákæruliði hann hefði verið dæmdur. Hæstiréttur kemst hins vegar sem fyrr segir að þeirri niðurstöðu að ekki sé ástæða til að greiða miskabætur en Héraðsdómur Reykjavíkur dæmdi Björn til að greiða Jóni Ásgeiri 400 þúsund krónur í miskabætur auk hálfrar milljónar í lögfræðikostnað. Hæstiréttur lætur hvorn um sig, Björn og Jón Ásgeir, bera sinn málskostnað."

Fréttastofa Ríkisútvarpsins kemst að þeirri niðurstöðu að þrátt fyrir að það sé grundvallarmunur á niðurstöðu héraðsdómara og Hæstaréttar að þá sé dómur Hæstaréttar að nokkru samhljóða Héraðsdómnum.  Sérkennilegt að fréttastofa allra landsmanna skuli ítrekað lesa jafnvitlaust í einföld aðalatrði einkum þegar forustumenn í Sjálfstæðisflokknum eiga í hlut.

Hvers konar flokkur er Samfylkingin?

Það var athyglisvert að hlusta á frambjóðendur til formennsku í Samfylkingunni í Kastljósi í kvöld. Þeir sögðust hafa komið sér saman um að segja ekki neitt sem máli skiptir. Í sjálfu sér er það í samræmi við málflutning flokksins á kjörtímabilinu.

Athyglisvert var þó að heyra að báðir frambjóðendurnir eru logandi hræddir við gamla afturhaldið í flokknum, sem Jóhanna er í forsvari fyrir og Guðbjartur raunar arftaki þeirra sem hugsa með svipuðum hætti. Það vantaði ekkert á málflutning Guðbjarts annað en hann mælti fyrir þjóðnýtingu, en þá hefði hann verið með nákvæmlega sömu stefnu og róttækir sósíalistar um miðja síðustu öld. Raunar virðist Guðbjartur holdgervingur slíkra sjónarmiða nema þegar kemur að launamálum á Landsspítalanum.

Ef stefna og málflutningur Samfylkingarinnar undanfarin ár er skoðuð kemur í ljós að Samfylkingin er til vinstri við sósíaldemókratíska flokka á Norðurlöndunum, Þýskalandi og Bretlandi og frá forustumönnum flokksins heyrast iðulega sjónarmið sem eru fjandsamleg frjálsri markaðsstarfsemi, sem er fáheyrt meðal nútíma jafnaðarmanna í Evrópu. Að vísu örlaði á smá skilningi á nútímalegri jafnaðarstefnu hjá Árna Páli og það kann að vera þess vegna sem undirsáti Jóns Gnarr, Dagur B. Eggertsson kallar hann sportbíl en Guðbjart Volvo. En Dagur þessi virðist ekki átta sig á að Vovo framleiðir ekki bara þunga sleða eins og Guðbjart heldur líka sportbíla.

Samfylkingin er eini flokkurinn í Evrópu sem kallar sig sósíaldemókratískan sem dettur í hug að ætla að knýja fram stjórnarskrárbreytingar án þess að eðlileg vinna og skoðun á stjórnarskrármálinu hafi farið fram og  í fullri andstöðu við stóran hóp þjóðarinnar. Fullyrða má að engin sósíaldemókratískur flokkur í Evrópu mundi láta sér detta þetta til hugar nema Samfylking Jóhönnu Sigurðardóttur ef hægt er þá að kalla flokkinn sósíaldemókratískan undir forustu Jóhönnu.

Það voru vonbrigði að annars góður sjónvarpsmaður Helgi Seljan skyldi ekki spyrja formannsframbjóðendurna um afstöðu þeirra til þessa makalausa rugls sem tillögur stjórnlagaráðsins eru sem Jóhanna reynir að troða ofan í kok á þjóðinni.  Sjálfsagt hefðu þeir sagt eins og varðandi aðrar spurningar að þeir hefðu komið sér saman um að hafa ekki afstöðu í málinu og fólk yrði að finna það sjálft út hvað þeir vildu.

Óneitanlega sérkennilegir stjórnmálamenn og frambjóðendur sem geta ekki tjáð sig um það sem þeir vilja í pólitík og gera fólki ekki grein fyrir því af hverju það á að kjósa þá. Til hvers eru þeir eiginlega að bjóða sig fram til formennsku í þessum persónuleikalausa flokki?

 

Opinberun forsætisráðherra

Jafnan er hlustað er á ræðu forsætisráðherra á gamlárskvöld með mikilli athygli. Eðlilega eru gerðar kröfur til þess að ráðherrann fari rétt með staðreyndir.  Þess gætti Jóhanna Sigurðardóttir því miður ekki í áramótaávarpi sínu. Í ávarpinu sagði forsætisráðherra m.a: „Danski greiningaraðilinn sem sá hrunið fyrir og varaði okkur við,“Hér vísar forsætisráðherra  til skýrslu  Danske bank frá 21.mars 2006 sem unnin var m.a. af Lars Christiansen.  Sú skýrsla fjallar um efnahagskerfið á Íslandi og meginniðurstaðan  að kerfið sé við að ofhitna, viðskiptahalli sé um 20% af þjóðarframleiðslu og skuldasöfnun einstaklinga og fyrirtækja sé orðin hættulega mikil.„Danski sérfræðingurinn“  spáir engu um fall íslenskra banka.  Í skýrslunni segir  m.a. að bankar verði að draga úr lánum til íslenskra fyrirtækja og einstaklinga, en bankarnir séu almennt vel settir varðandi gjaldmiðilsbreytingar en gætu þurft að selja erlendar eignir ef þeir lentu í mótvindi.  Ekkert kemur fram í skýrslunni sem vísar til hugsanlegs falls íslensku bankanna. Lars Christiansen hefur mótmælt því opinberlega að hann hafi spáð fyrir um bankahrunið.  En það hefur engin áhrif á forsætisráðherra og suma fjölmiðlamenn. Í skýrslu Danske bank er sérstaklega varað við, að komi til niðursveiflu í efnahagslífinu gætu einstaklingar lent í miklum vanda vegna verðtryggðra lána. Það voru fleiri en „danski sérfræðingurinn“ , sem vöruðu við. Seðlabankinn gerði það í ritinu Peningamál í nóvember 2006 og 2007. Árið 2007 talar Seðlabankinn um  þörf  á ströngu aðhaldi þar til jafnvægi næst og varar við auknum útgjöldum hins opinbera.Jóhanna Sigurðardóttir settist í ríkisstjórn á miðju ári 2007 og stýrði útgjaldafrekasta ráðuneytinu.  Við fjárlagagerð árið 2008 samþykktu þáverandi stjórnarflokkar rúmlega 20% raunhækkun ríkisútgjalda einkum til mála undir stjórn Jóhönnu Sigurðardóttur.  Það var að þvert á varnaðarorð „danska sérfræðingsins“, viðvaranir Seðlabanka Íslands og hluta stjórnarandstöðunnar þar á meðal þess sem þetta ritar. Af vitnaskýrslu Jóhönnu Sigurðardóttur fyrir Landsdómi  má ráða að forsætisráðherra hafi ekki fylgst með efnahags- eða bankamálum á árunum 2007 og 2008.  Skýrslu danska bankans  frá 2006 virðist því vera henni opinberun nú.

Við hrunið krafðist ég þess að sett yrðu sérstök neyðarlög sem tækju verðtrygginguna úr sambandi sbr. það sem fram kemur hjá „danska sérfræðingnum“.  Jóhönnu Sigurðardóttur var falið það mál af þáverandi ríkisstjórn og hún ákvað að gera ekkert.  Forsætisráðherra hafði þá ekki áttað sig á hinni miklu opinberun „danska sérfræðingsins“.

(Grein sem birtist í Morgunblaðinu í dag)

DR1 og RÚV

Áramótaávarp danska forsætisráðherrans Helle Thorning-Schmidt var mjög athyglisvert. Hún lagði m.a. áherslu á að frelsi fylgdi ábyrgð, nokkuð sem samflokksfólk hennar hér telur ekki vera. Einnig var henni tíðrætt um nauðsyn samkeppni og að danir stæðu sig betur og legðu sig meira fram hver og einn til að ná árangri. Loks vék hún sérstaklega að menntun unga fólksins og sagði það stefnu sína að dönsk börn væru með bestu menntun sem völ væri á.

Að loknu ávarpi danska forsætisráðherrans var fjallað um ræðu hennar af tveim fréttamönnum danska sjónvarpsins og þrem fulltrúum stjórnmálaflokka. Að mínu mati fagleg afgreiðsla fjölmiðils á einni mikilvægustu ræðu sem forsætisráðherra flytur á hverju ári.

Á RÚV í gær flutti forsætisráðherra sína áramótaræðu, sem var að mestu endurtekning á þeim atriðum sem hún fjallaði um í Morgunblaðsgrein sama dag. Að ræðunni lokinni var engin umræða frekar en verið hefur. Stjórnendur RÚV þurfa að skoða hvort það er ekki meiri þjónusta við almenning í landinu og faglegra að fara að eins og þeir gera hjá danska ríkissjónvarpinu.

Helle Thorning-Schmidt lagði í ræðu sinni áherslu á gildi ábyrgðar, frjáls markaðar,samkeppni og framtíðina. Jóhanna Sigurðardóttir lagði áherslu á hvað ríkisstjórnin væri góð og hvað við værum í góðum málum. Eina framtíðarsýnin var sú að troða stjórnlagaráðstillögunum ofaní þjóðina.

Forseti lýðveldisins gerði stjórnlagaráðstillögurnar og fruntaskap forsætisráðherra að umtalsefni í áramótaræðu sinni og fjallaði um málið eins og sannur landsfaðir og benti á það mikilvægasta í málinu. Formenn stjórnmálaflokka ættu að taka mark á því sem forseti lýðveldisins sagði í þessu efni og setjast nú þegar niður til að móta þær tillögur um breytingar á stjórnarskránni sem þokkaleg sátt er um og þjóðin er almennt sammála um að nái fram.

En varðandi ávarp forsetans þá væri einnig við hæfi að RÚV hefði umræður um ræðuna strax að henni lokinni eins og gert er í danska sjónvarpinu varðandi ræðu forsætisráðherra.

Fimmföld verðhækkun??????

Frétt í sjónvarpi RÚV í gær vakti athygli. Sagt var frá því að dagvörur hefðu hækkað allt að  fimmfalt í verði miðað við Norðurlönd. Þetta var stórfrétt. Vöruverðshækkun veldur hækkun verðtryggðu lánanna. Af hverju var ekki búið að gera neitt í málinu af Samkeppnisstofnun og/eða ríkisstjórninni? Af hverju var ekki rætt við viðskiptaráðherra Steingrím J. vegna þessa okurs á neytendum?

En nei. Það var engin ástæða til að tala við Steingrím Þetta var í raun ekki frétt. Alveg ótrúleg ekki frétt.  Því miður voru vinnubrögðin á fréttastofu RÚV óviðunandi.

Þegar heimildir Nordic Statistic eru skoðaðar en þaðan hlítur þessi frétt að vera komin, þá sést að það er verið að fjalla um hækkun á 5 ára tímabili. Ekki er tekið inn í þessa útreikninga RÚV  gengishrun á Íslandi og gríðarlegar skattahækkanir á áfengi, tóbaki og bensíni.

Semsagt óvönduð ekki frétt. Fréttastofa RÚV ætti að gaumgæfa að það er af nógu að taka þar sem íslenskir neytendur þurfa að borga meira en neytendur í nágrannalöndum okkar. Umfjöllun um það þarf að vera meiri og vandaðri. Þá er ekki úr vegi að minnast stöðugt á dýrustu lán í heimi, sem íslenskir neytendur þurfa að bera.

Gróusögur og mannorðsmorð

Það er ekki tilviljun að DV skuli hamast að  Guðlaugi Þór Þórðarsyni alþingismanni nokkrum dögum fyrir prófkjör.  Svo nátengt er blaðið forustu Vinstri grænna að það vill að losna við þann þingmann eða skaða, sem hefur verið óþreytandi  að spyrja Steingrím J. Sigfússon óþægilegra spurninga á kjörtímabilinu og sýna fram á hvílík mistök Steingrímur hefur gert aftur og aftur í ráðherratíð sinni einkum varðandi afskipti sín af fjármálastofnunum.

Af hverju fjallar DV ekki um þau mál sem Guðlaugur Þór hefur vakið sérstaka athygli á?  Er það vegna þess að það var óþægilegt fyrir sérstakan vin blaðsins Steingrím J. Sigfússon

DV hefur ítrekað sótt að forustumönnum Sjálfstæðisflokksins sérstaklega formanni flokksins og Guðlaugi Þór Þórðarsyni. Ítrekaður fréttaflutningur af meintum ávirðingum er án sannana eða nauðsynlegs samhengis.

Svarið við því þegar ráðist er að forustumönnum Sjálfstæðisflokksins að ástæðulausu af andstæðingum flokksins eins og DV gerir nú gagnvart Guðlaugi Þór er að tryggja þeim öflugan stuðning.

Það er ekki versti gróðurinn sem rotturnar helst vilja naga.

Þjóðin hefur ekki áhuga á tillögum stjórnlagaráðs. Aðförin að stjórnarskránni IX

Ég hef ítrekað hvatt fólk til að taka þátt í ráðgefandi þjóðaratkvæðagreiðslu sem fer fram í dag og segja NEI við að tillögur stjórnlagaráðs verði lagðar til grundvallar nýrri stjórnarskrá.

Félgsskapur nokkurra sem sátu í stjórnlagaráðinu, og tala jafnan í nafni þjóðarinnar, sem ber rangnefnið "SANS" hefur hamast í langan tíma og dreift röngum og villandi upplýsingum um aðförina að stjórnarskránni. Reynt hefur verið að blekkja fólk til fylgis við ófullburða tillögur stjórnlagaráðs. Sama hafa nokkrir fjölmiðlar gert í mismiklum mæli.

Í ráðgefandi  þjóðaratkvæðagreiðslu eins og þessari þá eru það ekki aðrir en þeir sem greiða viðkomandi hugmynd atkvæði sem eru stuðningsmenn hennar. Aðrir hafa ekki áhuga á henni. 

Verði niðurstaða ráðgefandi þjóðaratkvæðagreiðslu að færri en helmingur kjósenda á kjörskrá greiði atkvæði með því að tillögur stjórnlagaráðs verði lagðar til grundvallar varðandi nýja stjórnarskrá þá þýðir það að þjóðin hefur ekki áhuga á tillögunum og þeim hefur þá verið hafnað.

Verði þetta niðurstaðan; þá þýðir það líka að þjóðin lýsir vannþóknun á aðförinni að stjórnarskránni.

Vafalaust hefði meiri hluti landsmanna frekar viljað eyða þeim 1.3 milljarði króna sem farið hefur í aðförina að stjórnarskránni til vitrænni hluta eins og t.d. kaupa á nauðsynlegum tækjum á Landsspítalann Háskólasjúkrahús.